Riek en Wim de Wit 65 jaar getrouwd: 'Als je mekaar zo lang kent, weet je alles van elkaar'
65 jaar getrouwd zijn, komt zelden voor. Maar Riek en Wim de Wit-van Lokven hebben het gehaald, om precies te zijn op 2 mei 2024. Rond hun kerkelijke huwelijksdag 6 juni gaan ze lekker uit eten met hun twee kinderen en vier kleinkinderen.
Vanuit hun appartement in een groot wooncomplex kijken de twee echtelieden ver van zich af. Het paar woont hier nu zeven jaar en heeft het gezellig ingericht. Een mooi beeldje van de valkenier, twee paardjes erachter, frisse anjers in een vaas op tafel en een balkon met enkele pas nieuw aangeschafte stoelen. Een grote collectie beertjes maakt substatieel onderdeel uit van het interieur. Riek en Wim zitten elk in een comfortabele stoel. Zij (88) kijkt wat voor zich uit en vertelt af en toe uit het verleden. Wim (90) praat honderduit en is dagdagelijks de mantelzorger in huis. “We hebben altijd gefeest op de zesde juni, en nooit op twee mei. We feesten niet meer zo, trouwens, we hebben het al zo vaak gedaan. Het is wel genoeg, zo”, aldus de bruidegom. Riek: “Ik heb hier goede aard.”
Sigarenfabriek
Wim wordt geboren aan de Leenderweg. Na enkele jaren wordt verhuisd naar de Hazestraat. “Van daaruit zijn we getrouwd, maar ’s avonds kwamen we weer naar huis, want we gingen bij onze ouders inwonen.” De gastheer lacht. Riek wordt ook in Valkenswaard geboren, maar op welke plek weet ze niet meer. Al snel wordt er verhuisd naar Roosendaal en kort daarna komt het gezin Van Lokven weer terug naar Valkenswaard. “Volgens mij was hier op dat moment geen werk in de sigarenfabriek, en in Roosendaal wel. Toen hier weer werk kwam, zijn ze weer deze kant op verhuisd”, aldus Wim. Wims vader en moeder werkten ook op de sigarenfabriek en zijn drie zussen kwamen daar eveneens terecht. “Ik wou niet naar de sigarenfabriek, maar wilde naar de gemeente.”
Riek groeit op samen met haar zus terwijl Wim zijn jeugd doorbrengt met nog drie zussen. Riek zegt heel gevat: “Ja, een verwend mènneke.” Beide gezinnen worden getroffen door heel jonge kindersterfte. Dan vertelt Wim dat hij gedurende de wintermaanden vier jaar LTS volgt voor timmerman. Op de lagere school wordt verteld dat er jongens worden gezocht om boompjes te planten bij de gemeente. “Ik deed dat een week of zo, ik beurde vijftien gulden per week, en mijn vader zei tegen opzichter Van Laarhoven: ik weet niet wat ik ermee aan moet; hij wil niet naar de sigarenfabriek.” Dan blijkt dat bij Gas&Water van de gemeente een vacature is en Wim wordt snel aangenomen, nadat is vastgesteld dat hij goede ogen heeft. “Ik kwam op de afdeling Meten, een nieuwe afdeling als landmeetkundige dienst. Ik was veertien, collega Frans Peters vijftien en Kouwenberg zal in de twintig geweest zijn. Met veertig dienstjaren ging ik met pensioen.”
Drama
Wim wordt na zijn diensttijd lid van de vrijwillige brandweer, zodat hij niet op herhaling hoeft voor de B.B. “Ik volgde bij de brandweer cursussen, zoals tweede klas, eerste klas, perslucht en hoofdbrandwacht en bleef eenentwintig jaar actief.” “Hij heeft zijn best gedaan”, zegt de gastvrouw. Riek is sorteerster bij de Hofnar: sigaren op kleur leggen. Als haar vader op zijn negenenvijftigste overlijdt, stop Riek met werken en gaat elke dag naar haar moeder, die dan achtenveertig is. “Het was een heel drama, toen”, zegt ze. Wim: “En haar moeder trok geen cént, want daarvoor moest je minimaal vijftig zijn en kinderen onder de achttien hebben. Van armoede is ze gaan werken, bij de schoenfabriek, en van lieverlee daarna bij de Willem II.”
In de verkeringstijd woont Riek in de St.-Jozefstraat en Wim in de Hazestraat. Uiteraard leren ze elkaar kennen op de dansvloer bij Wernaerts. “Met de kermis gingen we wel altijd prijsdansen bij Maenen”, weet Riek nog. Het gezin Van Lokven verhuist nog naar de Holleweg, tegenwoordig Waalreseweg. Het jonge stel heeft zeven jaar verkering. Omdat er woningnood is ze trouwen pas op 2 mei 1959 omdat er plek is in huize De Wit. Op 6 juni 1959 wordt getrouwd in de Antoniuskerk en in 1960 en 1962 worden hun kinderen geboren. “Recht tegenover de Stadselaan in die blok van twee.” De vrijetijd wordt gebruikt om op vakantie te gaan met de caravan, of naar Italië en naar Noorwegen. Wim mag in die tijd graag zeevissen vanuit Stavenisse en op de Malpie drijven tijdens de jacht. “We hebben twee jachthonden gehad; een Duitse korthaar en later een Duitse langhaar, en zelf afgericht voor de jacht. Want ik had de tijd hè: met mijn vierenvijftig kon ik met pensioen.” Ook wordt er op de Maas of op de Waal gevist op snoekbaars. Bovendien speelt Wim lange tijd in orkest De Umblèjkes, liefst tijdens Carnaval. En niet te vergeten zijn voetbaltijd bij Valkenswaard. “Bij B1 werden we ongeslagen kampioen van de Kempen, ik was de aanvoerder en mocht de bloemen vasthouden!”
Op het balkon
In de vrijetijd wordt er gefietst, onder mee naar de Efteling. Later komt er een bromfiets en een auto. “Riek deed ook nog thuiswerk: het stikken van leer: leren broeken, rokken en jassen. Dat deed ze achter in de serre.” Het echtpaar koopt een televisie en een wasmachine, bij Ivo Box. Na vier jaar thuis ingewoond te hebben, vindt het gezin een plek in de Pater Rijkenstraat, waar ze maar liefst vijfenvijftig jaar zullen blijven wonen. “En nu zitten we zeven jaar hier.” Riek: “We zitten graag op het balkon en zien dan beneden de kindjes spelen.”
Op de vraag hoe je vijfenzestig jaar bij elkaar kunt blijven, doen de twee niet zo ingewikkeld. “Elkaar vrijlaten is het enige”, zeggen ze en Wim presenteert op deze warme middag nog gauw een blikje fris en een lekkere chocoladekoek als afsluiting.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
