Loys leert vanuit Finland breien door Trudy in Valkenswaard

Tijdens enkele winteravonden wordt door Trudy Meijs digitaal hulp verleend bij het breien van sokken. Cursist is de Valkenswaardse Loys van Asten, die vanuit Karjaa in Finland haar uiterste best doet om enkele duizenden kilometers verder haar eigen kousen te maken.

“We gaan nu over naar de volgende naald. In het hoekje van de hak willen we géén gaatje. Ik haal nu een haaknaald door twee steken en dat laat ik jou zien.” Trudy geeft instructie, waarna vanuit Finland klinkt: “Klopt het nu dat ik op mijn grote naald de kleine hiel heb staan en de niet-opgehaalde steken?” Op de tafel in de Bosstraat in Valkenswaard staat de iPhone rechtop. Enkele knotten breigaren liggen erbij, een centimeter, half afgebreide sok en gebreid model van een hak, met de beruchte kleine (blauw) en de grote hiel (groen).

Loys (25), ingezetene van Valkenswaard, ziet ondertussen kans om te vertellen hoe het brei-contact tot stand is gekomen. Het begint met een uitleg over Workaway, een online platform dat ergens op de wereld een woonplek voor je regelt en je in ruil daarvoor werk verricht op die plaats. “Zo was ik enige tijd in Lapland en een collega daar leerde me breien. Zij breide een trui en ik gewone lapjes, met tweedehands wol uit Lapland. Ondertussen konden we gezellig kletsen met elkaar. Ik dacht: zodra ik weer in Nederland ben, ga ik mensen opzoeken die breien en tegelijkertijd gezellig kletsen. Op die manier kan ik verschillende generaties bijeen brengen.”

Generaties verbinden

Eenmaal terug uit Lapland drinkt Loys een kopje koffie op de Markt van Valkenswaard en ziet door het raam een groepje dames die gezellig aan het breien en aan het kletsen zijn. Ze gaat naar binnen, maakt kennis met 'sokkenjuf' Trudy, krijgt koffie van eigenaresse Marijke en koopt sokkenwol om thuis aan de slag te gaan. “Zo’n sociale bezigheid vind ik heel belangrijk. Ik zou dat ook graag willen delen. Ik vind het leuk om mensen te leren kennen, om generaties met elkaar te verbinden. Dat is waardevol”, aldus Loys, die ervan overtuigd is dat ouderen jongeren iets kunnen leren en andersom. “Ik zou het heel jammer vinden als iemand alleen moet zijn.” Het breicafé op de Markt ziet ze als een perfecte situatie en sluit zich aan bij het brei- en haakgroepje.

Enkele weken geleden vertrekt Loys weer naar het buitenland; dit keer naar een wooncommunity in Karjaa in Finland, in de buurt van Helsinki. Ze neemt haar breiwerk mee en legt telefonisch beeldcontact met Trudy als ze ’s avonds na het werk begint te breien. In kleermakerszit zit ze op de bank in een huiskamer, met collega’s om haar heen uit Finland, Estland, Frankrijk, Amerika, Italië en noem maar op. Zij kijken verontwaardigd als ze haar telefoon voor zich zet, tegen Trudy spreekt in een voor hen volslagen onbekende taal, terwijl ze met breipennen goochelt. Buiten is het -25 graden. “Iedereen vindt het hier koud, maar toen ik in Lapland werkte, was het -30 graden. Daar was het huis niet geïsoleerd, hier wel. Binnen is het hier nu 10 graden, dus prima voor mij”, zegt ze en glimlacht, terwijl het breien gewoon door gaat en Trudy instructies blijft geven. Ze komt met een goed idee en zegt: “Ik kan een uitvergrote foto maken van mijn breiwerkvoorbeeld en ondertussen via WhatsApp naar jou sturen, dan kun je zien wat ik precies bedoel.”

Gedraaid op de naald

Op de vraag waarom Loys juist wollen sokken breit, zegt ze: “Omdat het hier zo koud is. Ik kan ze hier goed gebruiken.” Dan geeft ze een probleempje aan: de steken blijken om de één of andere reden achterstevoren op de naald te zitten waardoor het moeilijk is om verder te gaan. Trudy: “Dat klopt. Want vaak zitten die gedraaid op je naald. Maar dat komt vanzelf goed.” Inmiddels zijn de twee dames al ruim een uur bezig en ondertussen vertelt de leerling dat ze enkele leuke dagen had in Helsinki. “Ik was met de boot vanaf Stockholm naar Helsinki gegaan om daar mijn partner die uit Nederland was gekomen, te ontmoeten en om de stad te verkennen. Dat was heel bijzonder, bij een gevoelstemperatuur van -28 graden.”

Op de vraag van Trudy of ze daar nog wolwinkels heeft gezien, zegt Loys dat ze in een tweedehandswinkel in een dorpje leuke bollen garen heeft gekocht. “Maar in de stad heb ik er niet op gelet. Ik zal de bollen straks even laten zien. Ze passen heel goed bij mijn camper.” Het is duidelijk dat ze helemaal in haar nopjes is als ze kan breien en kletsen tegelijk. “Als ik hier klaar ben, maak ik nog een trip naar de Baltische staten Estland, Letland en Litouwen.”

Terwijl de laatste brei-instructies worden gegeven, komt er een einde aan de online breiles en belooft Loys weer aan te sluiten bij Trudy’s haak- en breicafé op donderdagmiddag in Valkenswaard, zodra ze weer in het land is. “Je moet op de tabel kijken hoe lang de voet moet worden en dan leer ik je overmorgen nog hoe je dat moet meten.”

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android