Medewerkers van Potters Notarissen: 'Eer om in zo’n bijzonder pand te werken'

Ongetwijfeld het mooiste woonhuis en praktijkruimte van Valkenswaard: Potters Notarissen aan de Leenderweg 1. Al meer dan honderd jaar staat dit rijksmonument mooi te wezen. Was dokter Dagevos er in den beginne als huisarts gevestigd in het gebouw, uiteindelijk houdt tegenwoordig de notaris als gebruiker zowel de binnen- als de buitenkant in perfecte staat en kan de voormalige dienstwoning nog wel honderd jaar mee. Valkenswaard24 spreekt in het kantoor notaris Van Loon en oud-notaris Mertens op een druilerige vrijdagmiddag.

Iedere Valkenswaardenaar kent het grote huis op de hoek met de Karel Mollenstraat Zuid. Is het niet omdat er de notaris nu kantoor houdt, dan wel vanwege de bouwstijl met de bijzondere toren met loggia, zoals ook de Beurs van Berlage er een heeft. Nog meer mensen weten van het pand omdat ze op bezoek moesten bij de huisarts of vanwege de mooie blauw-versierde toiletpot met dito wastafeltje. Terecht heeft het pand op 9 oktober 2001een plaats gekregen op de rijksmonumentenlijst, onder nummer 518660. Heel veel Jugendstilornamenten zijn terug te vinden aan de buiten- en binnenkant van het gebouw. Daarom vallen zowel de buitenkant alsook de binnenkant onder bescherming van het rijk. Bovendien behoren ook enkele bomen zoals een rode beuk en een paardenkastanje onder het rijksmonument, net als het hekwerk en het koetshuis. De dienstwoning is van groot belang door de bijzondere bouwstijl en de gaafheid waarin het totale pand Huize Robijnenhof verkeert.

Sfeerhaarden

Eigenaar Koos Mertens en huidige ‘gebruikster’ notaris Karin van Loon maken graag ruimte in hun agenda om te vertellen hoe bevoorrecht ze zich voelen. Karin: “Het is fijn om hier te zijn; het voelt meer als thuiskomen. Het huiselijke, het straalt iets uit en daar mag je dan in verblijven en je beroep uitoefenen. Van origine is het natuurlijk ook een woonhuis geweest. Er zijn nog veel elementen van een huis, zoals de sfeerhaarden.” Op de vraag of de huidige collega’s dit ook zo ervaren, zegt ze: “Dat weet ik eigenlijk niet”, maar oud-collega Koos beaamt het gevoel van Karin volledig. “Het niet-alledaagse is zo mooi. Ik heb zelfs speciale kantoormeubels gekocht omdat standaard tafels en stoelen gewoon niet passen.” Hij ervaart het niet als nadelig dat alles op maat moest worden gemaakt. “Dat is juist leuk”, zo zegt Koos.

Karin verklapt dat ze nog nooit een klant tegenover haar heeft gehad die zei: wat een lelijk gebouw. “Door de dag heen maakt tachtig procent van de mensen een opmerking over hoe mooi en bijzonder het hier is.” Koos vult aan: “Ons toilet is inmiddels een eigen leven gaan leiden. Soms komen hier mensen voor het eerst en zeggen: ik heb gehoord dat ik hier naar het toilet moet gaan, ik weet niet waarom. Andere opmerkingen gaan vaak over het bezoek aan de vroegere huisarts, of: ik heb hier nog gespeeld als kind. Bezoekers vragen zich soms af waarom de hal zo is veranderd. Die was vroeger veel groter. “Nee”, zegt Koos, “Toen was jij veel kleiner.” De ingelijste blauwdruk bouwtekening in de hal herinneren zich de meeste mensen ook nog. Net als het glas-in-lood.

Vijftig jaar geleden van de huisarts over op de notaris

Op de vraag of het niet gênant is om in zo’n groot pand te zitten, zegt Koos resoluut: “Helemaal niet.” Karin hoort weleens dat mensen zich afvragen hoe het financieel mogelijk was om zoiets in 1900 te kunnen laten bouwen. “Je kunt ook zeggen: dat pand staat er goed bij, dat notariskantoor zal het wel goed doen. En ook dat ze zeggen hoe fijn het is dat het pand nu zo goed wordt onderhouden.” Volgend jaar is het vijftig jaar geleden dat notaris Potters vanuit villa Antoinette, aan de overkant van de straat, hier zijn intrek nam.

Niet alleen ontwierp de architect het stenen gebouw, ook meubels waren van zijn tekentafel. De bankjes in de wachtkamer en een oude kast zijn nog van die bouwperiode. “In de spreekkamer hangt nog een originele lamp. Het armatuur op het toilet en de originele sluiting van het raampje zijn specifiek voor dit pand ontworpen.” Het parkeerterrein achter het kantoor is grondig op de schop gegaan om de oude beuk te beschermen en helemaal opnieuw ingericht met de oude stenen. In 2000 is het pand helemaal gerestaureerd en teruggebracht in de originele Art Decokleuren. Terecht dat Huize Robijnenhof in aanmerking is gekomen voor de tweede prijs van het best bewaarde interieur van ons land. “Maar”, zo zei de jury, “Amsterdam en Valkenswaard zijn dan wel allebei tweede, maar Valkenswaard heeft het mooist bewaard gebleven toilet.”

Koetshuis ingekort

Natuurlijk zijn er ook nadelen, volgens Koos. “We hebben speciale meubels moeten aanschaffen, en je stookt je arm, want er kan geen dubbel glas in de kozijnen. Die schuifdeur was erg gehorig en hebben we moeten voorzien van een extra dikke glasplaat. En omdat het pand bedrijfsmatig wordt gebruikt, krijg je nul subsidie.” Dan gaat het gesprek nog even over het koetshuis. Koos: “Vroeger heette het hier Fabrieksstraat en was het koetshuis veel groter. De gemeente verlegde de weg, kocht een stuk grond van de toenmalige huisarts en bewoner waardoor het koetshuis moest worden ingekort. Tenslotte wordt buiten nog even gespeurd naar het schildje Rijksmonument. “Het hangt er nog niet, ik da daar achterhene”, zo besluit eigenaar Koos Mertens. 

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android