Geen lachen geblazen in nieuwe show Jacques van Gerven: ‘Hebben we nou iets geleerd van WOII?'

Komende maand staat Jacques van Gerven met een splinternieuwe show op de planken. Ditmaal is het geen lachen, gieren, brullen tijdens zijn voorstelling. Van Gerwen vertelt heftige verhalen over de Tweede Wereldoorlog. “Ik schuw het niet om bepaalde dingen te vertellen.”

valkenswaard24

/ / Redactie

Advertentie

In september is het tachtig jaar geleden dat we bevrijd zijn. Dat wordt in en om Valkenswaard volop gevierd, op allerlei manieren. Maar Jacques van Gerven vraagt zich af: “Hebben we nou eigenlijk iets geleerd van de bevrijding of blijven we dezelfde fouten maken?” Daarom gaat hij het theater in met keiharde verhalen uit de oorlog. Zijn voorstelling heet ‘Onvoltooid Verleden Tijd’.

In zijn achtertuin in Dommelen legt Van Gerven uit: “Wat mij frappeert: als ik het zelf zou moeten verzinnen, dan zou ik op een gegeven moment stoppen en denken: nu overdrijf ik, dit is too much. Maar ik verzin het niet. Dit is echt gebeurd.” Het geeft aan hoe heftig de verhalen kunnen zijn die Jacques in zijn show vertelt.

Te gruwelijk

“Als ik een boek lees of film kijk, dan kan ik me identificeren met het hoofdpersonage. Dat lukt me altijd wel. Maar als ik naar de Tweede Wereldoorlog kijk en ik vertel bepaalde verhalen, dan lukt het me niet om me daarin te identificeren. Het is te gruwelijk, te wreed en te onvoorstelbaar. Je kunt je het soms niet voorstellen”, vertelt Van Gerven.

Hij vergelijkt de mensheid met een muis die zijn eigen muizenval ontwerpt. “En vervolgens moet ik tot de conclusie komen: als ik hoor wat er gebeurt tussen Rusland en Oekraïne, Israël en Hamas, dan gebeurt het weer. Ook al zeg ik niet wie goed of fout is.”

Grapjes over de oorlog

Het kriebelde Jacques van Gerven, zo’n creatieve uitdaging. “Mijn voorstellingen zijn in het dialect en hebben altijd een humoristische inslag. Maar dit is heel anders. Het is een uitdaging om dit voor het publiek te doen. Het verhaal vertellen doe ik op mijn manier, met mijn woorden en volgorde. Mensen moeten niet verwachten dat het lachen, gieren, brullen wordt, want dat wordt het niet. Grapjes over de oorlog moeten we maar overlaten aan de slachtoffers. Die hebben het recht om cynisch en sarcastisch te doen.”

De voorstelling zit bomvol verhalen, liedjes en beelden. “Ik ga zingen, zowel zelfgeschreven als bestaande liedjes. Er worden ook filmbeelden getoond die de voorstelling ondersteunen.