Jet en Antoon Baeten 65 jaar getrouwd en nog vol energie: 'Bij elkaar blijven en niet opgeven'
Het wordt feest voor het briljanten echtpaar Jet en Antoon Baeten-Verbeek. Op 4 januari 2023 zijn ze 65 jaar getrouwd. Op 12 februari wordt het briljanten feest gevierd in Dommelen. Antoon en Jet hebben nog energie genoeg.
Naast de voordeur aan Den Haas hangt een mooi Mariabeeldje in een houten vitrinekastje. “Doe je jas uit”, zegt Jet vriendelijk en trekt gastvrij een stoel onder de tafel vandaan. Echtgenoot Antoon trekt nog even zijn schoenen aan onder toeziend oog van dochter Angelique. “Met enige kreukels komen ze een heel eind”, grapt ze. De schoorsteenmantel staat vol met kerstbeeldjes; de pendule is nauwelijks nog zichtbaar. De koffiepot wordt aangezet en Antoon moet opbiechten dat hij het trouwboekje nergens meer kan vinden. Gelukkig staat dat een goed gesprek niet in de weg. “Van de kerk heb ik nog wel een ingelijst document met morgengebed en avondgebed en veel handtekeningen. Tussenin staat nog een bootje.” Het echtpaar verzekert in 1958 getrouwd te zijn voor de wet op 4 januari en voor de kerk op 25 januari in de kerk van Dommelen. “En onze dochter is van 1959.”
Wiemelhoek
Natuurlijk komt de vraag op tafel wie wanneer waar geboren is. Antoon: “Ik ben geboren in de Wiemelhoek en ben 21 jaar opgegroeid in de Beelmanstraat nr. 17, in een gezin met acht kinderen, naast de fotograaf. Eén kind werd doodgereden door een motor.” Jet ziet het levenslicht aan de Dommelstraat in Dommelen en groeit er op tussen 12 kinderen. Tegenwoordig heet het er Korfvlechterwei. “Eén kind werd doodgeboren.” Antoon wordt op 31 december 88 en Jet is 84 en wordt 31 maart 85. Als het jonge koppel elkaar leert kennen in danszaal Lavrijssen, springt de vlam over. Antoon: “Daar zat het beste orkest: de Bohemers.” Als ze trouwen, komen ze te wonen in Bergstraat 78. Jet: “Tegenover het oude gemeentehuis van Dommelen. Er waren maar drie kamers. Mijn zus woonde er, maar die ging verhuizen en het huis kwam vrij. Toen zijn we getrouwd en hadden we meteen een huis.” Op dat moment is het pand nog even verhuurd aan iemand in het voorhuis en iemand anders in het achterhuis.
Uiteindelijk samen bij de bank
Als het over de beroepen gaat die het echtpaar Baeten-Verbeek heeft uitgeoefend, ontstaat automatisch een waslijst. “Al woonde ik tegen de Willem II sigarenfabriek, ik wilde er niet werken. Mijn buurjongen werkte bij schoenfabriek De Komeet, later Robinson, in de Hofstraat. Daar ging ik heen als veertienjarige. Na bij Van Best sigaren gemaakt te hebben, onder andere Gouden Koets, volgt weer een job bij Robinson om na ons trouwen via avondschool te leren voor schoentechniek, modelleren en ontwerpen van schoenen.” Het tekenen gaat hem zo goed af dat Antoon bijna twee jaar bij de leraar thuis komt om les te krijgen. Schoenfabriek De Valk wordt de volgende werkplek en daar ontwerpt hij zelfs de zomercollectie. Hij showt een mooi proefstuk: een houten leest waarop door hem een minischoentje is gemaakt. Na stikker van bekleding bij de Bova en nadien Berkhof begint de gastheer als huismeester bij de Rabobank op de Markt. “Ik trainde de voetbalclub van de Rabobank al, dus ze kenden me al een beetje. En mijn vrouw werkte er toen ook.”
Jet moet van thuis minimaal een jaar als meid gaan dienen, voor dag en nacht. “Dan leerden we werken en leerden we omstaan”, weet ze nog. “Ik begon in Eindhoven in de Sint Odulphusstraat. Daar was ook een weduwe, net als mijn moeder. Zij had drie kinderen waarvoor ik zorgde, en mevrouw rustte. Ze deed ook koken. “Dan moest ik naar binnen komen met mijn bord en dan schepte zij op. In de keuken moest ik het opeten.” ’s Avonds moest ze water in een emaillen bakje doen, via een steile trap meenemen naar de zolder om zich ’s morgens te wassen. “Vaak was het één grote ijsklont. Koud geleden! Thuis lagen we altijd met tweeën in bed, lekker warm. En daar legden we jassen op het bed, maar het bleef koud.” Jet verdient daarna ook de kost bij Peer Bots aan de Markt in Valkenswaard. Op Elcoma wikkelt ze nadien koperdraad en gaat later werken in ploegendienst bij de Willem II. Toch gaat ze weer terug naar de huishouding bij enkele adressen om tenslotte bij de Rabobank te komen als koffiejuffrouw. “Er werkten toen 54 personen, verdeeld over drie verdiepingen. Ik haalde intussen bij Zwartman typeles en kreeg bij de bank tenslotte een baan op de administratie en de postkamer.” Zowel Antoon als Jet gaan bij de Rabobank met pensioen.
Le Petit Palais
De hobbylijst is eigenlijk net zo indrukwekkend. Jet is een kei in haken, breien, kleding tekenen en in elkaar zetten. Als het blad De Knip komt, wordt het allemaal wat gemakkelijker. Antoon laat het diploma zien van de kunstacademie van Arendonk. “Ik heb veel geschilderd, getekend, les gegeven en gedichten gemaakt. Maar ik ben ook al 73 jaar lid van VV De Valk.” Tot 1958 voetbalt Antoon bij de club en laat een groepsfoto zien. “Die voetballer was vroeger kapelaan”, en hij wijst de man aan. Ook traint hij er twintig jaar de jeugd. “Ik snap het niet, nou is de dag hartstikke vol en we doen helemaal niks!” roept Jet uit. Ze herinnert aan de exposities die Antoon vaak organiseert voor de schilderstukken. “Verbouwen hebben we ook vaak gedaan. Het huis aan de Dommelseweg kochten we in 1963. Maar er moest veel aan gebeuren en we hadden geen geld. Er werd -voordat wij er in kwamen - nog binnen in de huiskamer hout gekapt voor de kachel.” Ook een eigen atelier bouwen ze in de tuin van de dochter, aan de Unastraat, met de naam Le Petit Palais. Logisch dat ze mooie kunstreizen maken, naar Leningrad, Parijs, Moskou, Praag, Helsinki en noem maar op. In 2000 verhuist het koppel naar Den Haas.
Nu komen ze de tijd door met televisiekijken. Goede Tijde Slechte Tijden is favoriet. En geen enkele thriller komt langs of het bruidspaar kijkt. Antoon heeft ook zijn muzikale kwaliteiten uitgebuit door te zingen in verschillende bands, zoals in Trio T., met Toon, Toon en Theo. Inmiddels gaat Antoon al 22 jaar dagelijks naar de sportschool om fit te blijven. Jet heeft daar geen tijd voor: zij moet thuis alles regelen.
Het geheim van 65 jaar getrouwd zijn? “Niet dood gaan, bij elkaar blijven en niet opgeven. 90 procent gaat goed en 10 procent moet je uitvechten. Maar dat houdt het wel spannend.”
Op het einde van het gesprek leest de gastheer nog enkele schitterende gedichten voor die hij zelf schreef. De foto wordt natuurlijk gemaakt bij één van de prachtige schilderijen die in de huiskamer hangt.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
