Marianne Verdijsseldonk is rouwtherapeut. Ze vertelt daarover én over de dood in een bijeenkomst maandagavond in Dommelen.
Stel je eens voor dat we met gemak over de dood kunnen praten. Zowel over de lichte als de donkere gevoelens. Dat het soms ongemakkelijk mag zijn, dat je even niet weet wat je moet zeggen, en dat er zachte stiltes vallen.
"Als ik zeg dat ik werk als rouwtherapeut, heeft bijna iedereen daar wel een gevoel bij", vertelt Marianne Verdijsseldonk. “Wat zwaar”, zeggen mensen dan. “Altijd omgaan met verdriet, wat knap dat je dat kunt.” Marianne: "Deze opmerkingen typeren voor mij hoe we met de dood omgaan. We willen het vermijden, voelen ons te veel of vullen in wat de ander wil. Het schuurt een beetje, zowel bij degene die rouwt als degene die troost wil bieden. En zo wordt er een hoop verdriet ingeslikt."
De wens van Marianne is dat het voor iedereen gewoon is om over de dood te praten. Zelfs op feestjes. "Daarom wil ik graag een bijdrage leveren aan Stichting Nooit Voorbij." Dat doet ze met een lezing. Hieronder vind je alle praktische informatie.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android