Marie-Louise en Harry Mollen 60 jaar getrouwd: 'Ik vond hem eerst een kwal'

Op de dag van het interview met Valkenswaard24 is er gebak in huize Mollen. Want het is exact de dag van het kerkelijk huwelijk van zestig jaar geleden: 31 juli 1963, in de Nicolaaskerk. Maar voor de gemeente telt vooral het burgerlijk huwelijk van vier weken eerder: 4 juli in het gemeentehuis van Valkenswaard.

Aan tafel het kwieke diamanten bruidspaar Marie-Louise en Harry Mollen – Van Hooff. Ook zoon Jaap is present, samen met partner Karin. “Zestig jaar geleden was het in de dertig graden”, zo opent Harry (1937) het gesprek, terwijl de regen neerdruilt. Marie-Louise (1938): “Op het gemeentehuis trouwde Hein Moonen ons, de vader van mijn vriendin. Speciaal voor ons kalligrafeerde hij ons trouwboekje extra mooi.” Harry is vernoemd naar zijn opa Hein, caféhouder van het Stationscafé, waar nu Hotel De Valk is. “Nadien is opa in de sigarenfabricage gegaan”, zo klinkt het. “Zijn kinderen hebben toen een hotel annex slagerij gebouwd. Daar is mijn vader in verder gegaan.” Het adres was aanvankelijk Spoorstraat 1, toen wijzigde het in Stationsstraat 41 en tenslotte in Leenderweg 43. Marie-Louise is genoemd naar de moeder van haar moeder; die heette Mieke, uit België. Haar moeder heette Maria. “Hoe de naam Louise bij mij terecht is gekomen, weet ik niet.”

Valkenier

Trouwen op het gemeentehuis gebeurde even tussendoor. Marie-Louise zegt lachend: “Op dinsdag ging Harry altijd de boer op om vee te kopen. Na het vee kopen zijn we gauw efkes getrouwd.” Hoog Eerwaarde Heer Bertens sluit later het kerkelijk huwelijk tijdens de echte feestdag. Op de vraag waar Harry geboren is, vertelt hij over het slagerijhuis en over zijn twee zussen. “Ik was de stamhouder. Onze pa had nog een broer, maar die had geen kinderen. Tegen valkenier Karel Mollen moest mijn vader oom zeggen.” Marie-Louise merkt vervolgens op dat de staande klok, die in de huiskamer staat, is gemaakt door Karel Mollen. “Hij maakte drie van die klokken.”

Marie-Louise groeit met nog twee zussen op in de Bakkerstraat nr 9 en volgt de lagere meisjesschool ‘Nicolaas’ aan de Maastrichterweg. Na de Mulo in Oerle is ze korte tijd jongste bediende bij de Hofnar en een test geeft aan dat ze geschikt is om iets met kinderen te gaan doen. Dan volgt de kweekschool voor meisjes aan de Edisonlaan in Eindhoven en krijgt ze een benoeming aan de St.-Janschool. “Drie jaar heb ik volgehouden. Toen trouwde ik er moest ik er uit. In de krant kwam een artikel te staan over de juf die trouwde.”

Harry volgt als slagerszoontje de Antoniusschool met meester Loos als hoofd en meester Martens. “Deze laatste maakte de meeste indruk op me, omdat hij hartelijk was en belangstelling voor je had. Toen de Mariaparochie ontstond, moest ik van de Antonius naar de Franciscus.” Smakelijk memoreert de gastheer dat hij op school vertelt dat bij hem thuis boter wordt gemaakt in een wasmachine. “Had ik dat maar niet gezegd, want na de oorlog kregen mijn ouders een belastingaanslag omdat ze zelf boter gemaakt hadden!” Na de HBS komt Harry meteen in de slagerij te werken en volgt nog een slagerscursus. Tot zijn pensioen blijft hij slager. In 2004 verhuist het gezin van de Leenderweg naar de Lavendellaan.

Stencilmachine

Het diamanten paar leert elkaar niet kennen bij Wernaerts of Maenen, maar op het hockeyterrein. Harry: “De club H.O.D. had maar tachtig leden.” “Ik vond hem een kwal”, ontschiet het uit de mond van Marie-Louise. “Dat veranderde gauw. We hadden een tweedaags toernooi in Kaatsheuvel. Het was 5 mei en het was er koud. Ik had geen trui bij me en toen kreeg ik een trui van hem. En dát veranderde de hele zaak.” Zes jaar verkering volgen. Marie-Louise en Harry raken snel ingeburgerd in de vereniging, worden bij allerlei activiteiten ingezet en maken ook het clubblad, met een stencilmachine. “De aalmoezenier had het onzalige idee om van ’n dubbelgevouwen blad een kwart-blad te maken. Dus de lay-out werd veel veranderd”, herinnert Harry zich.

In de vrijetijd heeft het koppel veel gefietst, volgens Marie-Louise soms wel 130 km op een gemiddelde dag. “Op een gewone fiets.” Ook flinke wandelingen -zoals het Pieterpad, het Grenslandpad, de Kapellekesroute en de Airborneroute- zijn hen niet vreemd.

Mee en dan ruzie

Het bruiloftsfeest vindt plaats in de Bakkerstraat. “De vader van de bruid betaalde toen altijd de bruiloft”, zegt Marie-Louise. In 1966 en 1970 worden twee zoons geboren. Frans trouwt met Natalie uit Amsterdam en zij krijgen twee kinderen: Noumi en Naemo. Jaap en Karin (uit Budel) hebben ook twee kinderen: Goof en Maus. Op de laatste twee kleinkinderen hebben Marie-Louise en Harry extra veel opgepast.

Hoe houd je het zestig jaar vol? “Mee en dan ruzie maken”, zegt de gastvrouw. “Hij is dan de eerste die het weer goed maakt.” Harry: “Het is ook mekaar de ruimte gunnen, hè. We doen al zo veel samen. Dat begon al in de slagerij. Dan ben je helemaal van elkaar afhankelijk.” Zijn vrouw houdt een dagboek bij en onlangs schrijft ze: ‘Samen opgeruimd, samen afgewassen, samen bed verschoond, wanneer eindigt dat samen?’

Binnenkort viert het gelukkige paar uitvoerig hun zestigjarig huwelijk, te midden van veertig gasten.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android