Inloopochtend bij Kerkakkers is toonbeeld van hoe het kan: 'Mensen hebben hier iets aan elkaar'

Woensdagochtend 10.00 uur. Ondanks het slechte weer stapt de ene na de andere buurtbewoner binnen in het wijkcentrum aan de Mgr. Zwijsenstraat in Valkenswaard. Er is koffie, er zijn koekjes en er wordt gebuurd, gekaart en zelfs gehaakt. Iedereen voelt zich hier thuis, elke woensdagochtend wéér. En zo hoort het.

Een witte banner langs de straat laat al zien dat Wijkcommissie Kerkakkers bezig is. ‘Hee doe de mee’ staat erop te lezen. In het Lunetgebouw staat een deur open, met ernaast het bord Ingang In de Inloop. Iedere woensdagochtend is het wijkcentrum aan de Mgr. Zwijsenstraat 4 beschikbaar voor de wijkbewoners van de Kerkakkers. Bij binnenkomst staat één van de vaste vrijwilligers: Ingrid Jacobs, klaar om welkom te heten.

“Het is vandaag wat minder druk, omdat het vakantie is. Bovendien is deze ochtend de uitvaart van Hub, één van onze vaste bezoekers. Maar kom éérst even zitten.” Op tafel ligt de rouwkaart, met ernaast een condoléancekaart waarop iedereen zijn naam kan zetten. Al gauw is er koffie, en een lekker koekje. “Hub was jarenlang schoenmaker in Eindhoven. Voor Valkenswaardse mensen nam hij de schoenen mee en bracht ze ’s avonds weer gerepareerd mee terug”, zo klinkt het.

Naar Lunetzorg

Ankie Slaats, ook vaste vrijwilliger, vertelt over de actieve wijkcommissie. Ingrid vult aan: “Je merkt hier dat de mensen ook iets aan elkaar hebben. Iemand vertelde dat de elektriciteit steeds uitviel, en onmiddellijk zei een andere bezoeker: ik kom vanmiddag wel even kijken. Een dame had behoefte aan contact en aan tafel vroeg iemand meteen haar telefoonnummer om een afspraak te maken.” De bijeenkomsten zijn aanvankelijk in de voormalige pastorie, tegenover Nettorama, met broeder Bert Tilmans als gastheer. Vanwege sluiting van het gebouw verhuist de groep naar Lunetzorg. Dan komt Jan Gijsbers binnen. Ook hij is al geruime tijd vaste bezoeker en krijgt snel koffie van gastheer Peter. “Ik ben thuis weggestuurd”, grapt hij.

In de winter komen er volgens Ingrid veel meer gasten. Er wordt dan steevast gerikt, gesjoeld en gerummicupt. Twee gasten aan tafel wonen in de Christiaan Ruijs de Beerenbrouckstraat. “Tegenover het oude kerkhof, in die seniorenwoningen”, aldus één van de twee. “We voelen ons wel niet echt zo, maar ja.” Ze moeten allebei lachen. Op de vraag wat ze hier iedere week komen halen, zeggen ze: “Ons bèkske koffie en contacten.” Jan zegt dat broeder Bert vandaag misschien ook nog wel komt, met de taxi. Nog iemand wandelt binnen: Cor Wouters. Hij mengt zich al gauw in de gesprekken over Huiskamer ’t Pumpke, waarvan de dagen geteld lijken te zijn. Fien Vos schuift ook aan en presenteert nog ’n kopje koffie.

Oude uitdrukking

Dan blijkt er een verjaardag gevierd te worden. Ankie klapt in haar handen en zegt: “Er is iemand tachtig jaar geworden, onze Bert. Bert, we gaan voor jou zingen”, en al gauw klinkt het Lang zal hij leven. De slingers blijken er altijd al te hangen, trouwens, om permanent een feestelijk gevoel te krijgen. Enkele dames kibbelen over de uitspraak “As ge veul te nauw kijkt, kunde nog geen geit houwe.” Het schijnt al een oude uitdrukking te zijn. De handwerkster is bezig om een afgietlap of pannenvatter te haken. “Ik ben met de kleinkinderen ook begonnen met haken”, zegt ze trots. “Zo heb ik al ijsjes gemaakt en nou ben ik ook bezig met koekiemonsters.” Na een verjaardagsfoto gemaakt te hebben met de tachtigjarige Bert van Mol op de voorste rij, komt een andere vrijwilliger en vaste kracht, Frits Hendriks, er even bij zitten en legt uit dat de ontspanningsruimte binnenkort ook gebruikt gaat worden door LuuXX.

Ankie brengt tussen de bedrijven door een folder van Maak Rimpels, omdat deze organisatie tot voor kort in de ruimte hiernaast te vinden was. “Zij deden hier allerlei oefeningen en activiteiten om zo lang mogelijk fit te blijven.” In een hoek staat een beetje treurig een duofiets geparkeerd, en er is niemand die gebruik maakt van het voetbalspel. Deze dag is het rustig: de sjoelbak blijft staan en ook de tafeltennistafel komt niet tevoorschijn. Jan Gijsbers vertelt boeiend over het poetsen van de kerk en over het beheer van de natuur in de gemeente Valkenswaard. Fotograaf Joost Mandigers schuift sniekie zijn visitekaartje op tafel.

Het is duidelijk dat iedereen zich fijn voelt gedurende deze ontmoetingsochtend. En de kosten? Die worden volgens Frits gedragen door Wijkcommissie Kerkakkers, die uiteraard op haar beurt weer gesubsidieerd wordt door de gemeente Valkenswaard. “Kijk, in de hoek zijn ze bezig met het maken van kaarten, en De Kerkakkers betaalt de kosten”, zegt Ingrid. Niet alleen de gasten, maar ook de vrijwilligers voelen zich in In de Inloop als een vis in het water. “Iedereen is hier welkom, hè”, en onverwacht komt Monique binnen gemopperd: ze is afgelopen week in Eindhoven gevallen, haar been is wat beschadigd, en ze kan nu aan iedereen haar verhaal kwijt over het struikeldrama dat ze heeft meegemaakt. “Ik heb nogeens geen spuit gehad.” 

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android