In beeld: We nemen een kijkje bij Tops, waar de paardenwereld neerstrijkt en pronkt
Van 23 tot en met 25 augustus is de 'halve wereld' weer te vinden aan de Maastrichterweg. De Longines Global Champions Tour vindt plaats bij prachtig weer. Toch is het bezoekersaantal volgens sommigen mager.
Op de parkeerplaats zijn hoofdzakelijk Nederlandse en Belgische kentekens te zien. Een enkele wagen komt uit Duitsland. Maar de parkeerplaats aan de overzijde, naast het wedstrijdterrein, laat andere nummerborden zien. Op de gras- en op de zandarena verschijnen ruiters en amazones uit onder meer Duitsland, Australië, Amerika, Bahrein, Frankrijk, Monaco, Mexico, Qatar en natuurlijk Nederland. In de kleurrijke brochure van het Valkenswaardse sportevenement wordt geschreven dat de Nederlandse equipe naar een thuisglorie streeft. ‘Ze hebben hun zinnen gezet op een kostbare overwinning op eigen veld’, zo valt te lezen. De ploeg bestaat uit Edwina Tops-Alexander, Oliver Lazarus, John Whitaker, Gilles Thomas, Marcus Ehning en Leonie Böckmann.
Boutique Village
Bij de registratie aan de entree word je verplicht om Engels te spreken. Begrijpelijk maar toch jammer, zo aan de Maastrichterweg in je eigen dorp. Eenmaal binnen, gewapend met een polsbandje, stap je in een wereld van sportiviteit, glamour, entertainment, shoppen, eten en drinken. Natuurlijk wil je eerst het terrein verkennen en voornoemde aspecten bekijken, alvorens plaats te nemen op een tribune. De winkelstraat wordt Boutique Village genoemd, ook wel de Shopping Village in het Place de Concours. Je kunt er geen paarden kopen, maar voor de verdere rest alles wat met de dressuur- en springsport te maken heeft. Althans, hier spreekt een onkundige correspondent. Je koopt hier het nieuwste horloge dat speciaal voor dit evenement is ontworpen. Er zijn laarzen te koop, rijkleding, paardentuig tot zelfs een complete vrachtwagen om de edele dieren mee te vervoeren.
Er flaneren gasten uit de hele wereld. Aan terrastafeltjes zitten gasten die genieten van de zon onder het genot van een natje en een droogje. Centraal staat een draaimolen vol reclame voor het bekende uurwerk. Merkwaardig dat je bezoekers uit de regio vrij snel herkent tussen alle andere liefhebbers of professionals. Zij zijn vaak ook degenen die met de fiets aankomen. In een ring met wit zand als ondergrond rijden ruiters en amazones door elkaar om de dieren warm te laten lopen. Een enkel paard wordt over de hindernissen gestuurd die op dit terrein staan. Betonnen muurtjes om het parcours zijn voorzien van extra kunststof om paarden en berijders niet te kunnen verwonden. Henk en Gerda Meijs zijn ook afgereisd naar Valkenswaard. Gelukkig maar, want zij zijn als geen ander bekend met de hippische sport.
Rood strikje
Na de leuke animatiegroep te hebben bewonderd -kleurrijke personen op fietsjes, met een grote driewieler of lopend op hoge stokken- gaan Gerda en Henk richting tribune. De lift is nog wel een dingetje, aangezien gebruik wordt gemaakt van een rolstoel. Na gehannes en hulp van de security komt de lift omhoog en wordt al snel een comfortabele plek gevonden op de overdekte tribune. Henk vertelt dat er maar liefst 514 paarden in de stalling van Tops staan, en dat alle dieren meedoen met de wedstrijden. “De hindernissen zijn al gauw 1.55 meter hoog. Zie je dat paard met een rood strikje aan de staart? Dat betekent dat dat paard onverwacht met de benen kan slaan. Je moet in de buurt van dat dier dus altijd extra voorzichtig zijn.”
Het grasparcours is aangekleed met feestelijke hindernissen, soms met één balk, soms met meerdere. Soms staan de hindernissen ver van elkaar af, soms heel kort bij elkaar. Op het veld lopen vele tientallen ruiters, die van de ene naar de andere hindernis lopen, alsof ze de afstand meten. “Dat klopt ook”, aldus Henk, “vooral als de sprongen kort na elkaar volgen, wil de ruiter exact de tussenafstand kennen om het paard zo goed mogelijk de stappen te laten verdelen voor een optimale sprong.” Als iedereen de ring heeft verlaten, hoor je een omroeper vertellen over de wedstrijd die gaat beginnen. ’n Eerste paard komt binnengestapt en korte tijd later klinkt de bel. Het is het sein dat het paard naar de eerste hindernis kan gaan. “Daarvoor is een maximaal aantal seconden beschikbaar. Zodra het paard aan de eerste sprong begint, stopt die tijd en start de wedstrijdtijd.” Het is bij de wedstrijden de bedoeling om geen balken om te stoten. “Die liggen in lepels, en dat komt heel nauw”, aldus Henk, die zegt dat ook de totale tijd meetelt voor het succes. Als op enig moment Edwina Tops-Alexander (vrouw van Jan) binnenkomt, applaudisseert het publiek. Ze rijdt een foutloos parcours en wordt opnieuw met een daverend applaus beloond. De rit duurt 73 seconden. ’n Andere ruiter valt op door de bodyprotection, lijkend op een kogelvrij vest. Nadat de eerste serie is afgelopen, schalt de Engelbewaarder uit de speakers en verschijnt de animatiegroep op de grasmat.
Regie
Korte tijd later gaan de wedstrijden weer van start, nadat Tulpen uit Amsterdam zachtjes is weggedraaid. Zowel in het Engels als in het Nederlands kondigt de speaker de deelnemers aan. Hun namen verschijnen bovendien op een enorm scherm, waarop ook de bewegende beelden te zien zijn. Want er is een complete cameragroep aanwezig en onder de tribune is een heuse regiekamer ingericht om alles te kunnen verslaan. Een frisdrankje op de tribune doet deugd en tegen vier uur brengt een nare pruttelende lift iedereen weer op vaste bodem. Het is interessant om hier te zijn als je als onbekende in de paardensport een privé-gids naast je hebt. Een extra bonus, dus, dankzij Josh Santana.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
