Hans Stoop, geboren te Lieshout en Luisa Martins Cecílio, geboren te Monte Estoril (Portugal) stapten vijftig jaar geleden in Sint-Oedenrode voor de wet in het huwelijksbootje en een jaar later, op 27 december 1975, trouwen ze in de Sint-Antoniuskerk in Estoril. Het gouden paar heeft tot dan toe een indrukwekkende voorgeschiedenis.
Gastheer Hans (72) zwaait de voordeur open en nodigt uit om snel binnen te komen. “Ik vind het vandaag zó koud!” Het hondje meldt zich onmiddellijk en met luide stem. Luisa komt uit de keuken en vindt het ook bepaald niet warm. Beiden blijken de doopnaam Maria als één van hun voornamen te hebben. “Goed katholiek, hè”, zegt Hans. Ook Luisa groeit op in een katholiek milieu, maar dan in Portugal. “Vader was atheïst, moeder liet me de communie stiekem doen. Alles was katholiek in de dictatuur. We moesten ’s morgens op school eerst het nationale volkslied zingen en een paar gebedjes doen, voordat we de klas in gingen. Bij regen en bij zon. En oh jee als je deed alsof; dan kreeg je met de lat!”
In een moederhuis ziet Luisa in 1950 het levenslicht. “Mijn moeder wilde eerder suïcide plegen en daarom moest ze per se daar bevallen. Ik wilde niet ademen en ze hebben me aan het huilen gezet. Mijn moeder zag een bont en blauw kind dat ook nog een defecte voet had. Ze was bepaald niet blij.” Luisa is het enige en tevens ongewenste kind. De gastvrouw vertelt over een zeer turbulente peuter- en kleutertijd met een jarenlange opname in een ziekenhuis. Gelukkig wordt een goede orthopeed gevonden en vanaf haar negende zet Luisa haar eerste stappen, in het dorpje Murtal. Ze mag eindelijk naar de lagere school. Daarna volgt ze het lyceum. “Vanwege een gemiddelde acht kreeg mijn moeder van de staat alles voor mij betaald; mijn uniform, het reisticket, het schoolgeld en de boeken.”
In 1952 wordt Hans met een aangezichtsligging geboren in het Brabantse Mariahout. Hij haalt een oude ingelijste foto van de muur met daarop het geboortehuis. De voordeur is versierd met groen. “Heeroom Piet was voor vakantie overgekomen uit Kameroen, daarom de versiering”, zegt Hans. Hij groeit op met een broer en een zus, tegenover een klooster, waar later de Brabantse zanger Guus Meeuwis geboren wordt. Hij laat een olifantenslagtand van ivoor zien, waaruit een Mariabeeld is gesneden. “Kijk, dit bracht heeroom Piet ook mee. Maar ik wil ervan af. Ik weet niet wat ik ermee moet doen. Ken je iemand?” Louisa brengt koffie en een eigengemaakt stukje voortreffelijke sinaasappelcake. “Mijn moeder was zeer ambitieus en wilde liever niet dat haar man Cor op de boerderij ging werken. Hij werd internationaal vrachtwagenchauffeur bij ODA, en daarom werd in 1958 verhuisd naar Rooi.”
Na de lagere school gaat Hans in Weert naar het gymnasium van de Paters van de Heilige Geest. “Elke familie ging er prat op als er iemand naar het seminarie ging, dus ik ging naar het missieseminarie, samen met nog een paar honderd andere jongens.” Na een overstap naar Beekvliet in Sint-Michielsgestel -de priesterroeping is dan al lang verdwenen- volgt in 1973 de militaire dienstplicht. “Drie maanden later werd ik door de orthopeed afgekeurd en wilde ik gaan studeren in Nijmegen. Maar ik moest wachten tot het nieuwe schooljaar en vond als overbrugging een baantje bij de Raad van Arbeid, tegenwoordig de Sociale Verzekerings Bank.” Hij lacht en zegt: “Ik heb er mijn carrière beëindigd!”
Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? Hans woont in Rooi en Luisa als au pair in het Engelse Sheffield. Zij komt samen met kennis Sylvia even naar Nederland gelift terwijl het carnaval is. “Sylvia komt oorspronkelijk uit Rooi en brengt samen met mij een bezoek aan haar dorp, aan de zus van Hans, waardoor ik Hans ontmoette”, aldus Luisa, die zegt dat de vlam meteen wederzijds overspringt. Hans: “Ik vond het boeiend om verkering te hebben met een meisje uit Portugal. Ze sprak perfect Engels en nog diverse andere talen. Exotisch, hè.” Hans dringt eropaan dat zijn vriendin in Nederland komt wonen en zo komt Luisa te werken in Eindhoven bij IJssalon Talamini, omdat ze Italiaans spreekt. Op het Stratumseind krijgt ze een kamer en ze werkt later later ook nog bij Willem II bij de afdeling export.
In 1974 wordt getrouwd op het gemeentehuis van Sint-Oedenrode. Exact een jaar later gaat het stel naar het mondaine Estoril om te trouwen voor de kerk. Luisa: “Mijn moeder wilde dat heel graag. Zij kookte altijd voor allerlei bruiloften en deed dat ook voor ons. Er waren verder geen gasten overgekomen uit Nederland; dat wilden we hen niet aandoen.” Zoon André wordt in 1977 geboren.
Eén van de moeilijkste perioden is volgens Hans wel als zijn vrouw borstkanker heeft. Voor Luisa is het op haar beurt niet gemakkelijk om hun zoon de juiste levenspaden te laten volgen.
Op het laatst van de ontmoeting met het gouden paar gaat het over hun passies. Hans besteedde veel tijd aan Veilig Verkeer Nederland en aan modelauto’s. Hij haalt een bijzonder kistje en laat de autootjes zien die er akelig keurig in zijn opgeborgen. Ze behoren tot de serie Best Box, waarover Hans zelfs een boek schrijft in 2023. “Een uniek Nederlands merk”, zegt hij. “Alle modellen worden erin beschreven en de geschiedenis ervan. Ze zijn allemaal in mint staat: perfect, zonder krasjes of scheurtjes. Zelfs de doosjes vertonen geen mankementen. Ik ben er heel trots op.” Luisa kan haar vele talen gebruiken bij verschillende organisaties en bedrijven en mag op dit moment graag vulpennen verzamelen. Ook zij heeft een fraaie opbergcassette voor haar verzameling. “Nu gebruiken mensen geen vulpen meer, maar vroeger hadden bijzondere mensen vaak zo’n pen.”
Luisa en Hans is dus nog op zoek naar vulpennen en wil graag een ivoren Mariabeeldje kwijt dat uit een slagtand is gesneden. Wat heeft het gouden echtpaar heeft een bijzonder levensverhaal opgediend!
In februari 2022 publiceert Valkenswaard24 een artikel over de Portugese wandtegels en het vele serviesgoed van Huize Stoop.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android