Diamant voor echtpaar Van den Boom: 'Als je je opgesloten voelt is het niet goed'

Op de laatste dag van 1964 trouwden Diny en Frans uit Valkenswaard voor de wet en vier maanden later voor de kerk. Over zestig huwelijksjaren valt natuurlijk heel veel te vertellen. Zowel over lief als over leed. Het is nu nog wachten op het familiefeest en op het officiële bezoek van de burgemeester.

Thuis bij het bruidspaar eerst even in de tuin kijken, want het is bekend dat Frans een beroemde tuinman is in het dorp. Via Cordaad Welzijn bezoekt hij namelijk mensen die een tuin hebben en niet langer in staat zijn om deze zelf te onderhouden. “Onze eigen tuin ziet er nou niet zo uit, hè”, lacht Frans, en vertelt over de dikke coniferen die inmiddels met kluit en al zijn vervangen door een houten schutting. Op tafel staat een foto van Frans in ‘zijn’ tuin, eerder gemaakt door Valkenswaard24. “Die heb jij nog geknipt.” Diny (85) biedt een stoel aan en haalt lekkere koffie.

Volle teugen

Zijn de afgelopen zestig jaren snel gegaan? “Dat kun je wel zeggen”, aldus Diny, die bijval krijgt van haar echtgenoot. Ze zegt het wel fijn te vinden dat de tijd rap voorbij is gegaan. Frans onderstreept dat hij in elk geval met volle teugen geniet. “Vooral van de laatste twintig pensioenjaren. Elke maand krijg je je geld en hoeft er niks voor te doen. Ik heb als werknemer in het bankwezen zelfs een premievrij pensioen opgebouwd! We komen niks tekort.”

Waarom juist op 31 december getrouwd? Financieel deskundige Frans (86): “Dat kwam door het belastingsysteem. Als je op het einde van het jaar voor de wet trouwde, viel je in dat jaar nog net in groep twee met een lager tarief dan wanneer je vrijgezel was. Anders moest je voor dat hele jaar 1964 nog de volle mep aan loonbelasting betalen.” Het kerkelijk huwelijk op 29 april 1965 wordt voltrokken door pastoor Slenders, waarna het bruiloftsfeest plaatsvindt, tegenover de notaris. “We moesten samen nog op retraite voordat we trouwden! Daar werd verteld wat je wel en niet mocht.” Frans herinnert zich nog de toenmalige uitspraak ‘voor het zingen de kerk uit’. Eindhovenaar Frans en zijn Valkenswaardse bruid Diny wonen even in een Eindhovense flat om in 1970 naar dit huis in Valkenswaard te verhuizen. In 1972 wordt dochter Patricia geboren en twee jaar later zoon Maarten.

Gezondheid

Uitvoerig vertellen Diny en Frans over de levensloop van hun twee kinderen en over de zes kleinkinderen die de familie Van den Boom inmiddels verrijken. Maar ook over de gezondheid van Frans, die hem ’n tijd lang behoorlijk ernstig in de steek laat. Desondanks is alles weer op zijn pootjes terecht gekomen en kan het echtpaar gelukkig enthousiast vertellen over de wijze waarop ze zestig jaren vol hebben gekregen. “Vooral door goed op te passen en elkaar wat vrijheid te gunnen. Als je je opgesloten voelt, dan is het niet goed.”

In de huiskamer hangen twee prachtige portretten, die de vader van Diny gedurende de weekenden schildert in de tijd van zijn drogisterij / schildersbedrijf in de Hazestraat.

Hoofdsport

Diny hockeyt tot het huwelijk en het tennissen kan ze wat langer volhouden. “En ik heb een cursus bloemschikken gedaan.” Frans: “Dat heb je goed gedaan. Elke week hadden we mooie bloemstukken.” Lezen is aan Diny tegenwoordig welbesteed; vooral romans. “Van de serie ‘De Zeven Zussen’ hebben ik bijvoorbeeld erg genoten, geschreven door Lucinda Riley. Ik heb ze allemaal gelezen.” Frans beschouwt tennissen al 26 jaar als zijn hoofdsport; drie keer per week. Twee ochtenden is hij in het fitnesscentrum te vinden, één middag is het biljaren en op vrijdagavond nogmaals biljarten; op Taxandria.

Samen met Diny gaat hij wekelijks bridgen en heeft hij ook nog zijn vrijwilligerswerk door het onderhouden van tuinen via Cordaad Welzijn. “Dat geeft mij heel veel voldoening”, zo klinkt het.

In april aanstaande zal er geproost gaan worden op het diamanten huwelijk. Op die zag zal worden teruggekeken op de dansavonden bij Kracht in Valkenswaard, de winkel van Diny’s ouders, een hechte vriendengroep van Frans van het zangkoor in Strijp. Ook zal het paar terugkijken op 12,5 jaar huwelijksfeest bij ‘Ons Riek zal hier wel tappen”, met muziekgroep de Sjawi’s, en op 25 jaar in De Valk. “Met 50 jaar deden we niks, vanwege mijn ziekte.” Inmiddels spelen enkele kinderen in het speeltuintje tegenover huize Van den Boom. “Leuk hè. Maar nu ben ik hier in deze rij huizen de enige man. Alle andere mannen zijn gestorven”, en hij noemt ze één voor één op.

Het is prachtig om te horen hoe het paar zich bewust is van een goede gezondheid en hoe ze op hoge leeftijd dagelijks nog de kinderen en vele anderen vooruit kunnen helpen. “Op ons bruiloftsfeest komt één van de oude Sjawi’s nog spelen. We zijn dankbaar en houden plezier in het leven. En op acht januari zal de burgemeester komen. Ook fijn.” 

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android