Jens (13) uit Dommelen is Nederlands jeugdkampioen veldrijden: 'Van der Poel is mijn voorbeeld'
Met trots laat Jens Thissen uit Dommelen, winnaar van de Nederlandse Kampioenschappen Veldrijden 2024-2025, zijn gouden medaille zien. Ook de Nederlandse trui hoort bij deze trofee. Maar ook moeder Ilse en de opa's Jan en Harrie zijn fier op de prestaties van de 13-jarige Jens.
De winnaar van het Kampioenschap van Nederland, Veldrijden Jeugd Categorie 7 Jongens 2024-2025 is niemand minder dan Jens Thissen. Apetrots zit hij aan tafel achter een groen glas met cola. Zijn moeder zorgt voor koffie en heerlijke cake en zegt: "We hebben bij de voordeur al veel versieringen weggehaald omdat het er allemaal afwaaide. De broer van Opa heeft versieringen opgehangen en vanuit de club is het ook traditie, dus die hingen er ook van alles bij."
Opa Jan Thissen en opa Harrie Hollemans zijn ook aanwezig. Opa Jan: “Wij mochten allebei ook komen, omdat we altijd meegaan naar de trainingen, naar de wedstrijden en noem maar op”, en al gauw blijkt dat beide heren een belangrijke rol spelen in het succes van Jens.
Conditie vasthouden
Wat is nou precies veldrijden? Jens legt uit: fietsen door de modder of over bosondergrond, vaak met hindernissen, zoals een balk waar je overheen moet fietsen of springen. “Veldrijden is van begin oktober tot eind februari, want daarna begin het seizoen op de harde weg.” Jan weet dat het veldrijden eigenlijk ooit begon om in de winterperiode de conditie op peil te houden. Jens heeft twee dezelfde fietsen om te trainen en om wedstrijden te rijden, zoals het kampioenschap in Woerden van 25 januari jl.
Op de vraag hoe Jens ooit begonnen is met veldrijden, zegt hij: "Ik ben op de weg begonnen, door opa. Ik was nog geen zeven jaar, wilde heel graag fietsen, maar na mijn verjaardag mocht ik pas echt gaan wielrennen en ging ik meedoen met groepstrainingen bij Wilvo Group TWC De Kempen, de club van Opa."
Jan: "We gingen fietsen en de kinderen van de trainer fietsten ook. De trainer zei toen: 'gij kent goed meedoen straks, mènneke, met de kampioenschappen in Helmond!'" Jens gaat meedoen met het wegseizoen en rolt in november automatisch in het veldrijden. Moeder Ilse: “Trainer Klaas vond dat Jens het zó goed deed, en de eerste wedstrijd in Valkenswaard won hij meteen, als zevenjarige. Bij de Nederlandse Kampioenschappen in Helmond werd hij al meteen tweede.”
Stad en land wordt afgelopen voor de juiste fiets-op-maat en alle seinen staan op groen om een glorieuze loopbaan te starten in het veldrijden. “Sindsdien gingen we bijna elk weekend naar een wedstrijd”, zegt Ilse, “óf op de weg óf op het veld.” Op tafel komen allerlei briefjes van Jan, met daarop de wedstrijden die zijn kleizoon ooit heeft gereden. Ilse: “We hebben nóg twee kinderen, en die voetballen, en zonder de opa’s redden we het anders niet, hè.” Harrie gaat altijd mee naar de trainingen en ook Jan helpt mee en geeft aanwijzingen om nóg beter te kunnen fietsen. “Er zijn weinig koersen die we missen. Sinds begin-oktober hebben we negentien veldritten gehad.” Ilse vindt het belangrijk dat Jens nog geen prof-leven lijdt. Hij gaat volgens haar tijdens de vakanties echt niet naar alle fietsweken die er zijn. “Maar de fiets gaat de laatste keren wel mee.”
Talentontwikkeling
Jens wil zelf graag prof worden, maar dan moet hij minimaal negentien jaar zijn. De komende jaren zet hij zijn trainingen en wedstrijden gestaag voort. Soms gaat ook oom Dirk mee om te fietsen. “Op de weg fiets ik veertig kilometer per uur, soms meer dan vijftig”, zegt de Nederlandse Kampioen, die elke woensdagmiddag in Moergestel en omgeving nog extra in de bossen traint voor talentontwikkeling, samen met fietsers tussen dertien en zeventien jaar. Scholengemeenschap Were Di geeft verlof om daaraan te kunnen deelnemen. “Vanaf je zeventiende ga je trainen bij de bondscoach in Alphen.” Omdat papa moet werken, zorgen Ilse en de opa’s dat die middag alles gesmeerd verloopt.
Jens groeit in techniek en in snelheid, zowel op de weg als in het veld. Het is duidelijk dat de in België geboren Nederlandse veldrijder Mathieu van der Poel het grote voorbeeld is voor de jonge Dommelenaar. “Boven de prijzenkast van Jens hangt een canvasfoto met Mathieu van der Poel erop”, zegt Ilse. Harrie constateert dat Jens in zijn klasse dit seizoen in het veld zowat alles heeft gewonnen. Ook op de weg is de kleinzoon al meerdere keren de beste.
Is het een dure hobby? Jens: “Je hebt goede fietsen nodig, schoenen die vast kunnen klikken, een helm, dichte en open handschoenen en clubkleding. En als je naar Almelo moet, Hoogeveen of Zuid-Limburg, moet er wel gereden worden. Je moet lid zijn van de tourclub en de licentie moet je ieder jaar betalen om een rugnummer te krijgen.”
Dertig minuten
Na uitvoerig te hebben uitgelegd hoe de voorbereidingen en de succesvolle kampioensdag er van uur tot uur uit zagen, trekt de Nederlands Kampioen zijn nieuwe Nederlandse trui aan, hangt zijn eremetaal om en vertelt intussen over zijn transponder, de smalle paadjes waar je elkaar nauwelijks kunt passeren, de hartslagband om zijn borst en over een horloge dat hartslag en snelheid meet. “In het veld gaat het er niet om wie de meeste kilometers heeft gereden, want een wedstrijd in mijn categorie duurt altijd dertig minuten.” Begrijpelijk dat de ouders van Jens een nieuwe kast met glazen deur hebben gekocht om de NK-beker, alle andere en toekomstige trofeeën stofvrij te kunnen opbergen.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
