De Pimpelmezen winnen liedjesfestival: 'We zijn niet eerder zo succesvol geweest'

Tijdens het Groot Striepersgats Liedjes Festival is CV De Pimpelmezen met de hoogste eer gaan strijken. Enkele weken later kijken de tekstschrijvers en de componist terug, tussen de klokken van de Valkenswaardse beiaard. Én wordt hun nummer door de beiaardier gespeeld in de kerktoren in het centrum.

‘Kende nog d’n dieje van d’n dieje? Daar zat ik vroeger nog mee in de klas. We zijn geen spat veranderd, en dat zie je, en gaan verder waar ’t gebleven was.’ Het refrein van het winnende carnavalslied van 2025 ‘’k Heb er d’n aard’ galmt door de zaal tijdens het festival. Niet dat het een kraker is in de traditionele zin van een carnavalslied. De melodie is meer gedragen, heeft een serieuze tint en ook de tekst is anders dan anders. Maar tóch.

Als je de volledige liedtekst bestudeert van c.c. de Pimpelmezen & Vrienden, blijkt het carnavalslied een ode aan Valkenswaard te zijn, waar mensen lachen, zeveren en een traan laten. Het lied is uitermate geschikt als nieuw nationaal volkslied voor Valkenswaard, want het gaat over d’n aard hebben, corso, vogelverschrikken en kwalleballen. Ook Handel is door de tekstschrijvers aangestipt, en natuurlijk ontbreekt carnaval niet. De teksten zijn zorgvuldig samengesteld door Judith Baselmans en Pascale van Deuren. De melodie kwam voor rekening van componist Gerard Gietman, zangtalent en componist van onder andere lichte muziek.

Op de beiaard

“Is het een idee om ons winnende lied uit de toren van de Nicolaaskerk te laten klinken met het carillon?” Pascale klopt aan bij de beiaardier en enkele dagen later staat de melodie voor accordeon en piano (in F) op de muziekstandaard van de beiaard, boven in de toren. Gerard staat zich te verkneukelen in de speelcabine, samen met Pascale en haar man. Ook Judith is present, vergezeld van dochter Aaf. Om wat warme vingers te krijgen, speelt beiaardier Evert Meijs eerst Ein Prosit en Warum ist es am Rhein so schön. Dan klinkt het mooie lied ‘k Heb er d’n aard uit de 51 klokken, daar hoog in de lucht. Het gezelschap is stil. Na afloop klinkt een bescheiden applaus. Iedereen happy.

Even later staan de gasten een zolder lager in de toren. Daar is wat meer ruimte en gelegenheid om te vertellen over het lied. Judith: “Eigenlijk is het idee voor dit lied al ontstaan meteen na Carnaval vorig jaar. We hadden al eens een liedje gemaakt voor een 50-jarige en vonden dat we zelf best wel goed konden schrijven. Vervolgens zeiden we: we gaan voor het liedjesfestival een liedje maken over Valkenswaard. De eerste keer dat we dat al deden is trouwens meer dan dertig jaar geleden.”

Hymne

De dames laten zich inspireren door het lied Brabant van Guus Meeuwis. Pascale: “Het zou mooi zijn als iedereen het op het einde van de carnaval in iedere kroeg meezingt. En dan niet met ‘Brabant’, maar met ‘’k Heb er d’n aard’, waarin elke carnavalsvierder zich kan herkennen in Valkenswaard. En we dachten aan een hymne.” In de zomer worden verschillende teksten geschreven en weer weggegooid. De dames komen tot de conclusie dat het handiger is om éérst de melodie te hebben en Gerard wordt ingeschakeld.

Gerard vertelt eigenlijk wel van hymnes te houden. “Dus het was een goeie gok van hen om mij te vragen. Ik ben niet zó van het moderne. Het Zondagskind is ook van mij. Ik houd ervan als liedjes meteen goed in het gehoor liggen.” Voor de componist is het een melodie geworden waar echt gevoel in ligt. “Het raakt mensen, dat merk ik. De intro geeft al aan dat er iets bijzonders komt.” Middenin de melodie zit een brug in mineur. “Daarin gaat het over iemand die weg is geweest en weer terugkomt in Valkenswaard. Dat heb ik zelf ook meegemaakt. Het geeft het gevoel: wat fijn om weer terug te zijn.” Na de muzikale brug gaat de melodie verder, maar dat ’n halve toon hoger, om dat te accentueren.

Bekijk hieronder de video van het liedje vanuit de kerktoren aan de Markt in Valkenswaard.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android