Rapelenberg-bewoner Erik zou wel Netflix en YouTube willen: 'Laatste tijd is er niks op tv'

Erik is één van de bewoners van De Rapelenberg aan de Europalaan in Valkenswaard. Hij vindt het leuk om geïnterviewd te worden over zijn werk, het bloemencorso en over zijn zoektocht naar een maatje.

Aan de voordeur zit een bordje. Het staat op ‘aanwezig’, en als je klopt maakt Erik open. Zijn woonvertrek is gezellig ingericht en vanuit zijn kamer kijkt de gastheer uit op het zijstraatje Hanenberg. In de achtertuin staat een vogelhuisje. “Eigenlijk is dat van ons pap, die is jammer genoeg dood. Het is nu een herinnering aan hem.” Hij gaat naar zijn keukentje en zet koffie. Erik is net jarig geweest en 51 geworden. Er staan nog verjaardagskaarten op de kast.

Wasmachine

“Ik ben geboren in Bergeijk. Mijn tante woont daar nog, en mijn neef.” Aan het woord is Erik Metten, volgens hemzelf twee meter lang. Hij draagt een zwarte pet en af en toe zet hij zijn bril even af. “Mijn broer Hans is op vaderdag geboren. Mijn zus heet Annemarie. Wij woonden vroeger in de Bosstraat, naast huis Suikerberg.” Dan klinkt er een ferm gerommel uit de keuken. Volgens Erik gaat de wasmachine nu over van wassen in centrifugeren. “Ik doe de was, samen met ons mam.”

Op tafel ligt een magazine van Brouwersgat en Erik zegt: “Ik wou eigenlijk iemand hebben die met mij samen ergens naar toe gaat, naar de carnaval of zo. Een maatje. Die een keer mee gaat fietsen, want dat vind ik ook leuk. Soms verveel ik me wel, want alleen ergens heen gaan zie ik niet zitten. Als ik op een terrasje iedereen bij elkaar zie zitten, en ik ben alleen, dan is dat niet fijn.” Overdag werkt Erik vanuit de Ergon vier dagen per week in een wasserij in Veldhoven. “We doen dat met een ploeg, en ik vind het wel leuk, als er tenminste werk genoeg is. Anders moeten we poetsen.”

Heb je in Valkenswaard op de basisschool gezeten? “Nee, ik ben naar het speciaal onderwijs gegaan op Berkenschutse in Heeze, omdat ik niet, zoals de meeste mensen, het x- en het y-chromosoom heb, maar x, y en y.” Als je Erik vraagt welke beperkingen hij daardoor heeft, zegt hij: “Ik kan geen afspraken maken; ik weet niet hoe dat moet. Ook weet ik niet hoe ik vrienden moet maken.” Na de school volgt hij opleidingen bij de Groenschool in Eindhoven en krijgt via Ergon een job bij de plantsoenendienst in de stad. “Dat vond ik wel leuk, maar er kwam een mindere tijd en toen begon ik in de wasserij. Nu ben ik hartstikke tevreden.”

Plakken en prikken

Muziek is alles bij de Valkenswaardenaar. “Ik doe heel veel muziek met de computer. Daar weet ik ook alles van”, aldus Erik, die huis-dj van De Rapelenberg is. Hij heeft geen speciale voorkeur voor muziek en luistert naar van alles wat.

Ook het bloemencorso draagt hij een warm hart toe. Op de kast staat een foto van hem bij een corsowagen. Plakken en prikken zijn zijn sterke kanten. “Eerst was ik bij oud-Dommelen en daarna bij corsogroep Hazestraat. Maar het ging niet meer, en toen ben ik hier gekomen bij de corsogroep van De Rapelenberg: Handen Ineen.

Hij vindt het wel vervelend dat mensen niet kunnen zien dat hij een beperking heeft. “Als iemand mij iets vraagt en ik weet het niet, zeggen ze weleens: waaróm weet je dat niet! En dan moet ik iets uitleggen over mijn beperking.” Intussen schroeft de wasmachine het aantal toeren wat op en wordt het een beetje meer stem verheffen. Ondanks wat spraakproblemen maakt Erik goed duidelijk dat hij graag hobbyt met diamond painting. Hij laat onderzetters zien die hij zelf maakte. Aan zijn bureau demonstreert hij zijn gereedschap en de diamonds die zijn opgeborgen in plastic doosjes. Er ligt een kaartje dat de volgende onderzetter zal gaan worden.

Tv-kijken is niet zijn ding. “Ik vind dat er de laatste tijd niks op is. En voor films heb je Netflix nodig en YouTube. Maar daar heb ik het geld niet voor.” Gelukkig leest hij graag en het diamond painting neemt ook de nodige tijd in beslag. Vanwege een oogaandoening worden zijn ogen meermalen per dag gedruppeld. Als vanzelf komt hij gevat uit de hoek door te zeggen dat hij is gestopt met roken. “Ik had pleisters en ik had een stopcoach. Het is goed gegaan, en de eerste dagen ging ik met mijn moeder fietsen, naar de Achelse Kluis en zo. Dat was leuk. Maar ik heb wel een dikke buik gekregen van het drop snoepen.”

Raam

Voor de maaltijden zorgt Erik voor een groot gedeelte zelf. Hij doet boodschappen voor de broodmaaltijden en maakt de kant-en-klaarmaaltijden warm. Hij loopt naar de keuken en laat de magnetron zien en de elektrische kookplaat. “Het is prima allemaal, alleen, sinds de verbouwing kan mijn slaapkamerraam niet meer open. Maar ik vind het wel fijn om hier te wonen.” Heb je leuke buren? “Hierlangs woont niemand, ik woon op de hoek.” Hij lacht en zegt: “Tegenover mij woont Anneke, en naast mij aan de andere kant Michel.”

In de vitrinekast staan wonderlijke kunstwerken van lego, waaronder een fraaie bloem. “De bloemen in die vaas ook.” Hij loopt naar de vensterbank en zegt trots: “Ik heb ze zelf gemaakt.” Hij heeft er zichtbaar lol in om te vertellen dat het van lego is.

Tot slot rijst de vraag wat de Rapelenbergbewoner belangrijk vindt om in het artikel extra te onderstrepen. Erik zegt kort en krachtig: “Dat ik iemand wil die me af en toe meeneemt.” Intussen draait de wasmachine nog steeds lustig haar toeren.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android