De Mariakerk in Valkenswaard stroomde zaterdag vol met mensen. De kerkgangers komen om verschillende doelen. Ofwel om de overleden kunstenaar Theo Kappé nog één keer te eren, ofwel om enkele van zijn kunstwerken te mogen krijgen. Maar misschien ook om het boek Ik en Theo in ontvangst te mogen nemen, uitgegeven door Collectief Ik en Theo.
Op de parkeerplaats van de Warande, naast de kerk, staan ongewoon veel auto’s geparkeerd. Tegen het kerkgebouw zelf evenzovele fietsen. De hoge toegangsdeuren van het voormalige bedehuis staan open en binnen kijk je onmiddellijk tegen twee levensgrote foto’s aan. Op de ene staat Theo Kappé afgebeeld terwijl hij door zijn voordeur de straat inkijkt, op de andere zit de Valkenswaardse schilder tussen kunstwerken. Tegen de muren van de kerk staan ongeveer 250 schilderijen en tekeningen, maar ook gewoon op de kerkvloer liggen werken. Verder staan er enkele dozen met opgerolde tekeningen en schetsen van hem.
Zodra de gasten zich geregistreerd hebben, krijgen ze een nummertje en wandelen -vaak met de handen op de rug- langs de vele kunstwerken van Theo. Merkwaardig genoeg niet gesigneerd. Als er 85 nummertjes zijn verstrekt is het drie uur en zijn er ongeveer 170 mensen in de kerk, die in principe allemaal bekenden zijn van Theo Kappé, die op 25 september 2024 overleed. Eén van de organisatoren, Will Verhagen, heet iedereen welkom voor -zoals hij dat noemt- een plechtige bijeenkomst; een postuum eerbetoon aan Theo en aan zijn nalatenschap. Een speciaal woord van welkom aan Bart, de zoon van Theo Kappé, familieleden en aan wethouder Mieke Theus. “Daarmee wordt meteen het belang van Theo in onze gemeenschap geschetst”, aldus Will Verhagen, die de wethouder vraagt zich hard te maken voor een straatnaam Theo Kappéstraat of voor een plein, “of liever nog voor een laan met mooie bomen.”
Dan vertelt Will de toehoorders hoe het zo gekomen is dat alle schilderijen nu in de kerk staan en bestemd zullen gaan worden voor de aanwezigen. Hij benadrukt dat het idee eerder met Theo is besproken, en dat hij blij was met de geboden oplossing voor zijn nalatenschap. Ook geeft Will uitleg over de totstandkoming van het boek Ik en Theo Kappé, dat na afloop aan iedereen zal worden uitgereikt. De zoons Bart en Joost Kappé ondersteunen de ideeën van harte en vandaag wordt uitvoering gegeven aan het weggeven van zowel de kunstwerken als het boek.
“Dank aan iedereen die heeft meegewerkt aan de totstandkoming van dit project”, aldus Theo Geldens, die deel uitmaakt van het driemanschap Will Verhagen, José Baltussen en Theo Geldens. “Het was alles bij elkaar een hele klus.” Hij dankt Ton Smeets en Hugo de Heij voor het fotowerk, en Nol Snellen voor de opmaak. “Ook Leo van Hoof bedankt voor het corrigeren van de teksten. Hoewel we iedereen gevraagd hadden zonder schrijffouten teksten aan te leveren, bleek dat we met heel creatieve mensen te maken hebben en door Leo links en rechts toch wel wat gecorrigeerd moest worden.” Sponsor Jan van den Enden van de beveiliging wordt eervol vermeld. “De boekjes worden ook te koop aangeboden om de begroting sluitend te maken.” Ook voor de opslag van de schilderijen aan de Kluizerdijk wordt een pluim uitgedeeld aan Dennis van Gerven van Rendus. “En uiteraard ook dank aan de parochie en aan de geluidsman.”
Wethouder Mieke Theus beklimt het priesterkoor om haar eigen geschreven stuk Ik en Theo voor te lezen. Dan blijkt dat ze hem eigenlijk niet zo goed heeft gekend: alleen van zien, en dan nog van een afstand, soms op een terras. “De eerste en tevens laatste ontmoeting was hier, precies op deze plek, tijdens de expositie van VAART.” Ze vergelijkt een deel van haar eigen levenswandel; uit Valkenswaard vertrekken en later weer terugkomen, met die van Theo Kappé. “Het gevoel om weer thuis te komen in een dorp wat je omarmt, herken ik als geen ander.” Ze roemt de levenswijze van een prachtige mens die een voorbeeld voor ons allemaal kan zijn.
Na een minuut stilte uit eerbied voor Theo nodigt Wil Verhagen iedereen uit naar voren te komen voor een sticker, om die vervolgens op het voorkeur-schilderstuk te plakken dat men graag zou willen hebben. Per nummertje komt iedereen naar het priesterkoor, neemt de sticker in ontvangst en zoekt zijn of haar beoogd kunstwerk. Nadat iedereen aan de beurt is geweest volgt ’n tweede ronde, want er zijn 85 nummertjes en 250 werken.
Terwijl iedereen rondloopt, zoekt en plakt, zegt Bart, de zoon van Theo Kappé: “Een dubbel gevoel. Enerzijds van trots dat al die mensen hier zijn en al zijn werk hier zo mooi staat. Iedereen is blij. Maar ja, het is natuurlijk ook alleen maar mogelijk omdat ons pa is overleden.” Bart heeft zoveel werken van zijn vader nog nooit tegelijk tentoongesteld gezien. “We hebben natuurlijk wel zijn atelier leeggehaald", en hij begroet zijn zoon, die zojuist terug is van twee maanden Zuid-Amerika. “Verreweg de meeste werken die pa maakte, zijn al lang weg. Dertig jaar geleden heb ik berekend dat pa al 3.000 werken had verkocht!” Zoon Bart benadrukt dat er nog veel is wat je niet ziet: een heleboel tekeningen, mappen en foto’s en kindertekeningen van leerlingen uit Hapert.”
De verzameling emaillen voorwerpen die in de woning van Theo Kappé hing, heeft een plek gekregen in het Emaillemuseum in Meijel. Tegen vier uur vertrekken de eerste gelukkigen met een werk onder hun arm. Ze melden zich opnieuw bij de balie en ontvangen het prachtige boek Ik en Theo, waarin niet alleen veel vrienden en bekenden een verhaal hebben geschreven en diverse foto’s zijn opgenomen, maar waarin ook de Wilsbeschikking van kunstenaar Theo is vastgelegd over wat er mag gebeuren met zijn artistieke nalatenschap.
Er zijn nog enkele boeken beschikbaar via miekeverschuuren@gmail.com
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android