Gezondheid, dat wenst 65-jarige bruidspaar Jacobs elkaar toe

Henricus Petronella Jacobs en Geertruda Wilhelmina Léonie Simons stappen 27 mei 1960 in Nederweert in het huwelijksbootje. Alle reden om het briljanten paar op te zoeken in appartementencomplex Willem II aan de Valkenierstraat.

Tegenover het complex hangen tientallen fluorhesjes in de felle zon te drogen bij Kinderopvang Mira. Henk Jacobs zitten buiten bij de voordeur te genieten van de grote binnentuin die aan hun voeten ligt. En van de zon, natuurlijk. Zijn vrouw Truus zit binnen, maar komt naar buiten gelopen om te verwelkomen. Dan gaan ze vóór naar binnen en passeren in de gang een kleurenlitho met als titel De Valk, gemaakt door de alom geprezen graficus Jan Sinkeldam. “Gekregen van de gemeente toen we vijftig jaar getrouwd waren”, aldus de gastheer en even later komt de koffie met een lekkere koek op tafel.

Woningbelang

De hangklok slaat half twee en Henk (87) steekt meteen van wal over ‘bij ons op wielerclub TWC De Kempen’. “Drie mannen bij onze club hadden de routes altijd perfect voorbereid.” Als je vraagt waar Truus (87) en Henk gewoond hebben de afgelopen decennia, zegt Truus: “We wonen hier vanaf 2008.” En van tevoren? Henk blijft een beetje geheimzinnig en zegt: “We huren nu zestig jaar van Woningbelang. Dat vind ik het voornaamste om te melden. Voor mij hoeft het allemaal niet zo, hoor, we zijn nog fief, ons leven speelt zich hoofdzakelijk af in de vorige eeuw.”

Truus ziet het levenslicht in Nederweert. Henk wordt geboren in Valkenswaard, en woont nagenoeg zijn hele leven in Valkenswaard. Zowel de bruid als de bruidegom werken de meeste tijd bij de N.V. Philips. “We hebben elkaar leren kennen in Budel bij het dansen. Daar hebben we elkaar voor het eerst vastgehouden. Later op de avond zijn we naar restaurant De Wielerbaan gegaan.” “En zo is het begonnen”, aldus Truus, die glimlacht. De eerste maanden is het volgens hen ‘gewoon scharrelen’. Dan moet Henk op 7 augustus in militaire dienst en wil per se eerst kennismaken met de ouders van Truus. “Ik kwam in een warm bed terecht. Ik werd met warmte ontvangen en ze beschouwden mij als hun zoon.”

Prachtig dorp

Het huwelijk vindt plaats op het gemeentehuis in Nederweert en op 21 juli wordt getrouwd in de St.-Lambertuskerk. “Uit de zestiende eeuw”, vult Truus aan. “En ons moeder kwam van Neeritter.” Na het trouwen zijn er problemen met de huisvesting en via via komt het paar op het spoor van een kamer in Valkenswaard. “Truus wilde niet meer in Nederweert wonen.” Het plaatsje was toen volgens Truus heel klein, maar inmiddels vindt ze het een prachtig dorp. Dankzij een gemeenschappelijke manager op het werk krijgen ze de keuze uit enkele woningen en kiezen voor Dommelen. Na tweeëndertig jaar verhuist het echtpaar van Dommelen naar de Valkenierstraat. “Lekker dicht bij het dorp; kun je alles te voet doen”, zo klinkt het.

Na een les over het africhten van een hond terwijl er op de openbare weg gewandeld wordt, zegt Truus: “We hebben ons eigen nooit verveeld. Ik deed van alles, zoals poetsen, puzzelen, woordzoeken en mensen vooruithelpen.” Henk vertelt over vakanties, de eerste jaren met de bromfiets, en later met de auto. Truus: “Eén auto hebben ze weggehaald in Spanje. Een nieuwe wagen. Toen moesten we voor het eerst in ons leven vliegen, ergens rond 1967. Dat willen we nooit meer meemaken.” Henk en Truus zijn er nóg verbolgen over dat geen van de Hollanders daar de helpende hand bood. “Al hadden ze de koffers maar meegenomen. Uiteindelijk was er een Belg uit Congo die ons naar het vliegveld bracht in Barcelona.”

Behalve 25 jaar verbonden geweest te zijn aan de tourafdeling van WTC, sluit Henk zich ook aan bij zwemvereniging De Watervrienden. Na een gesprek met Toon van Mierlo begint hij aan een opleiding die viereneenhalf jaar duurt. “Toen was ik zwemleider B en mocht vanaf dat moment alle zwemexamens afnemen. Dat heb ik 47 jaar gedaan, en nog steeds. Ik kan het niet missen, man!” Vanuit Eindhoven wordt Henk wordt in 1991/1992 Rapporteur NRZ om te kijken of er niet gesjoemeld wordt tijdens zwemexamens. Via de computer kan hij zelf bepalen naar welke examens hij gaat. “Met dat rapporteren ben ik gestopt.” Inmiddels is hij nog elke zaterdagochtend in het zwembad en helpt waar het nodig is.

Edström

Truus is 35 jaar cassière voor De Watervrienden en zorgt voor het innen van financiën en het overdragen aan de penningmeester. Ze luistert geduldig naar haar man, zit op de bank en naast haar staat een prachtig boeket bloemen in een vaas. De zijden bloemen zijn van het veertigjarig huwelijk. Truus is een echte PSV-kijker. Ze vertelt over voetballer Edström, over de wedstrijd Sparta-PSV en Fortuna54-PSV en vindt in de voetballerij alles goed in deze spannende weken, “als Ajax maar verliest.”

Elke ochtend om half zeven is ze uit de veren en leest de krant. Truus is geen televisiefreak, maar Henk kijkt alles wat sport is. Lezen gebeurt niet in huize Jacobs, “alleen de sportbladen en de papieren krant.” Hebben jullie nog plannen voor de toekomst? Henk: “Gezondheid! We zijn er iedere keer goed langs gekomen en hij vertelt over een vakantie in Turkije, waar Henk ernstige hartproblemen krijgt. “Maar we hadden twee goede engelbewaarders.”

Na nog een kopje koffie en een fotosessie, waarvoor Henk al ideeën heeft klaarliggen, wordt nog een blik geworpen op de litho van Sinkeldam. Buiten worden de fraaie bloembakken bekeken die elke ochtend om half zeven door Truus liefdevol verzorgd worden. Een lust voor het oog. Op de laatste avond van de meimaand heft het bruidspaar het glas, samen met familie en vrienden.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android