Een dag uit het leven van een Storm Chaser | COLUMN

Het is de zomer van 2019. Overal flitst het om mij heen. Ik weet niet welke kant ik op moet kijken om een goeie foto te maken. Er is zoveel keus, gewoon proberen om zoveel mogelijk te pakken. Wat al niet makkelijk is in mijn kleine auto. Alle ruiten zijn beslagen door de plotselinge temperatuurswisseling en dus ook alle lenzen van mijn camera’s. Kom ik naderhand achter. Beginnersfoutje. Kan gebeuren. Ik krijg een appje binnen van Vincent. Hij zit in de auto achter mij. Het is zijn eerste keer met Storm Chasers Valkenswaard mee, maar geniet met volle teugen van alles wat deze storm te bieden heeft. We hebben onze auto’s geparkeerd op een landweg, naast een rij bomen in de buurt van Eersel, waar ik verwacht dat de storm overheen gaat komen. Het is altijd gokken waar een storm doorheen zal trekken, want er is niets zo veranderlijk als het weer.

De anderen zijn doorgereden naar een andere locatie waarvan zij denken dat dat beter is. We zijn met z’n vijven in onze groep. Zes eigenlijk, maar die laatste leest alleen maar de berichten die voorbij komen op de app. We houden elkaar op de hoogte van het laatste weer en van de locaties waar ze staan. Soms denk ik dat we wel een beetje een malloot moeten zijn om foto’s te willen maken van een storm of bliksem, maar het zien van dit soort natuurgeweld maakt je meestal wel stil.

Een paar jaar geleden, in 2016 was er ook zo een storm. Met hagelstenen, hartje zomer. Waar ik ook zo slim ben geweest om de storm in te rijden. Voor de foto’s. Nog net geen Zwitsers gatenkaas van de auto gemaakt, maar wel dertig-plus deuken rondom. Meteen total loss verklaard. Maar wat ben ik blij dat ik in de auto zat en er niet buiten. Die hagelstenen waren echt veel te groot.

‘Ik jaag stormen’
Sommigen verzamelen postzegels. Anderen kijken tv in de vrije tijd. Ik jaag stormen. Althans bliksems, want echte wervelwinden, ookwel tornado’s genoemd, kom je in Nederland zelden tegen. Niet zoals wat er in de VS gebeurt. Stormjagen is niet voor angsthazen, maar je moet wel weten wat je aan het doen bent. Het weer in de gaten houden wordt dan vaak ook een tweede natuur na verloop van tijd. En ik zorg er altijd voor dat ik een noodpakket in de auto bij me heb. Eten, drinken, dekens, handdoeken, zaklamp, accupack voor mijn gsm, EHBO-tasje. Dit bovenop mijn cameragear die ik mee zeul. Beter goed voorbereid dan slecht meemaken.

Hobbyisten
Maar ook ik maak wel eens een fout. Die storm van afgelopen vrijdag bijvoorbeeld, zelf denk ik op dat moment dat het afzwakt. Terwijl naderhand gekeken dat verschillende straten in Valkenswaard ondergelopen zijn, toch ingezien dat ik daarin een foute beslissing gemaakt heb om geen foto’s te maken. We zijn mensen, geen machines. Maar vooral hobbyisten. Wij kunnen niet altijd en overal tegelijkertijd zijn. Maar het is wel dat goed dat er mensen zoals wij er zijn om het geweld van de natuur vast te leggen. Om het verhaal na te vertellen aan iedereen die wil luisteren. Om te documenteren wat er gebeurd is, als waarschuwing voor de toekomst.

Of ik ooit iets anders zou willen doen? Ja, ik wil eigenlijk de loterij winnen. Aangezien dat nog niet gebeurd is, doe ik liever iets waarvan ik weet dat ik hoe dan ook een geweldig resultaat uit krijg.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android