Luisa ontvluchtte Portugal en vond leven terug in Valkenswaard
Deze week de eerste editie uit de serie over inwoners die in een ander land zijn geboren en in Valkenswaard wonen. Centraal in het verhaal van vandaag staat mevrouw Luisa Stoop-Cecilio uit de Jeneverbeslaan. “Ik ben grootgebracht in een dictatuur. Dat wil ik niet. Toen ik meerderjarig werd, ben ik weggegaan.”
De buitenkant van de woning van Luisa en haar man Hans verraadt onmiddellijk dat je bij het juiste huis bent. Schitterende tegeltableaus sieren de voorgevel, zoals je ze alleen maar in Portugal vindt. In de keuken vindt een boeiend gesprek plaats met Luisa, die in 1950 het levenslicht ziet. Haar man Hans schuift aan.
Mondaine badplaats
“Estoril ligt aan de kust in Portugal bij Lissabon en het is er een beetje heuvelachtig. Er liggen prachtige villa’s, waar de Italiaanse koninklijke familie ook wel eens verbleef. Tijdens de oorlog vluchten mensen met geld naar Estoril en bouwen er vanwege het klimaat hun huis, net als in Monaco en Nice. Inmiddels heeft het de uitstraling van een mondaine badplaats”, zo vertelt de gastvrouw in perfect Nederlands. “Daardoor kwam er een casino, een groot park, hotels, bioscopen en een metro met verbinding met Lissabon.” In de zestiger jaren is Estoril volgens Luisa sterk gegroeid voor de beter-gesitueerde toeristen. Er is nauwelijks industrie. “Alles is daar anders dan in Valkenswaard.”
“Ik was al een beetje anders dan anderen; ik ben grootgebracht in een dictatuur, wat wil zeggen dat mannen de macht hadden. Mijn vader, de president, alle mannen waren tirannen. Ik dacht: dat wil ik niet. En toen ik meerderjarig werd, ben ik weggegaan.” Luisa werkt in een hotel, spreekt als tolk meerdere talen en heeft dus veel contacten met buitenlanders en officiële instanties zoals de politie. Haar familie uit Amerika komt regelmatig op bezoek en door dat alles gaan haar ogen open.
Mishandeling
Thuis wordt Luisa mishandeld door haar ouders. Een kennis komt regelmatig ’s morgens op bezoek en brengt dan een pinscher-hondje mee. ”Een medicijn voor de eenzaamheid van mijn moeder, denk ik”, aldus Luisa die onderstreept dat de sociale controle enorm groot was. Als haar vader zijn vrouw andermaal mishandelt, besluit Luisa om te vertrekken zodra ze 21 is. Ook het feit dat ze graag wil gaan studeren, maar daarvoor geen gelegenheid krijgt, wordt haar voornemen om thuis weg te gaan definitief bevestigd. Ze legt haar geld opzij, vraagt via het hotel waar ze werkt een paspoort aan en vertrekt naar Engeland.
Liefde op het eerste gezicht
Als au pair krijgt ze werk, studeert ze en ontmoet ze een andere au pair: een vriendin van de zus van Hans Stoop. “Op een bepaald moment zei mijn vriendin dat ze op bezoek naar huis wilde, in Nederland. Ik reisde met haar mee en logeerde bij haar moeder. “Ik ontmoette uiteraard Hans’ moeder en die zei later dat er meteen sprake was van liefde op het eerste gezicht met Hans.” Het is dan 1973. Het duurt nog even voor alle paperassen in orde zijn om legaal in Nederland te mogen blijven wonen. Luisa: “Interessant is te weten dat mijn werkvergunning door de Willem II-sigarenfabriek werd aangevraagd. Heel wat in die tijd. De heer Kersten en later zijn zoon (exportmanager) waren heel behulpzaam en vriendelijk. Ook heel wat tegenover een buitenlander in die tijd. Ik heb daar twee jaar met veel plezier als exportsecretaresse gewerkt. In Sint-Oedenrode wordt voor de wet getrouwd en later voor de kerk in Portugal.
Pluchen beer
Op de vraag wat haar nog het meest aanspreekt van haar geboorteland, haalt Luisa een scheepje tevoorschijn. Dan ruilt Luisa het kleinood plots in voor een pluchen beer. “Deze beer heb ik vanaf mijn zestiende. Mijn koffer was heel klein, maar hij paste er altijd nog wel in. Ik kocht hem van mijn eigen geld, want ik had nooit speelgoed. Het is een bijzondere, want de ogen gaan open en dicht.” Luisa gaat regelmatig terug naar vrienden in Estoril, die samen met haar haar leven opbouwden.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
