'Weet op tijd je mond te houden', zegt diamanten paar Van der Weijden

Henk (84) en Nellie (85) van der Weijden geven elkaar zestig jaar geleden, op 2 december 1960, het jawoord in het gemeentehuis van Veldhoven. Want ze willen zo graag samen op vakantie met Jeanette, een zus van Nellie, en haar man Piet. Dat kan alleen als ze getrouwd zijn. Dat gebeurt. Niet lang daarna meldt Henk aan zijn schoonouders dat ze voor de kerk willen gaan trouwen, want Nellie zal binnenkort in blijde verwachting zijn. Het kerkelijk huwelijk vindt plaats op 20 mei 1961. Aan de Eindhovenseweg in Valkenswaard ontspint zich een geanimeerd gesprek over de levensloop van Nellie en Henk.

Zoon Will komt binnen en zet onmiddellijk koffie. “Waar is de schotelslet?” vraagt hij, want er gaat wat koffie overheen. Aan de muur hangt een schilderij van een boerderij die vroeger aan de Onze Lieve Vrouwedijk in Veldhoven stond, in de omgeving van het huidige Máxima MC. Het is de plek waar Nellie is opgegroeid, in een gezin met tien kinderen. Vanwege een beperking is het sinds kort voor haar moeilijk om op te staan en te lopen, daarom pakt Henk een foto waarop alle tien de kinderen staan afgebeeld van de familie De Brouwer. “Ik was het vierde kind in het gezin. Na mijn schooltijd ben ik tot aan mijn trouwen altijd thuisgebleven om te helpen in het huishouden en af en toe op de boerderij”, zegt de bruid die het maar heel gewoon vindt dat iemand van de meisjes thuis moest blijven voor het huishoudelijk werk.

Alleen naar binnen, samen naar buiten

Henk is als zoon van een Waalrese wever goed van de tongriem gesneden en verhaalt over zijn eerste job die hij de dag na zijn veertiende verjaardag aanvaardt: in de weverij van Elias in Eindhoven bij zijn vader. Daar zet hij de spoelen gereed op de weefgetouwen. Vanwege een ontslagronde, waarbij alleen maar werknemers met veel kinderen mogen blijven, wordt Henk ontslagen. Hij vindt nieuw werk bij sigarenfabriek Velasquez in Meerveldhoven en komt letterlijk in de richting van zijn aanstaande bruid.
Als een meisje uit Waalre hem vraagt om mee te gaan dansen in Veldhoven, gaat hij samen met haar naar de dansgelegenheid, maar bij de ingang haakt ze af. “Toen ben ik maar alleen naar binnen gegaan en kwam uiteindelijk met Nellie naar buiten. We hebben zes jaar gelopen en rondgebutst en trouwden zestig jaar geleden.”

Technische Hogeschool

Het splinternieuwe echtpaar trekt in bij Wim en Jeanette in Eindhoven, waarmee ze hun eerste vakantie doorbrachten in Zoutelande. Het kerkelijk huwelijk wordt gepland in de Lambertuskerk van Meerveldhoven. “De bedevaartkerk van Onze Lieve Vrouw ter Eik”, vult Nellie aan. Zoon Will weet te vertellen dat lang een bedevaart naar deze plek trok. Na het trouwen komt hun nieuwe huis in 1962 gereed aan de Judocus Smitsstraat in Valkenswaard en blijft Nellie thuis, al gaat ze af en toe wel poetsen. Ze zorgt liefdevol voor haar man, terwijl Henk emplooi vindt bij Philips, dan bij Mignot, de Block en uiteindelijk bij de Technische Hogeschool in Eindhoven, bij het scheikundelab. “Het was een prachtige tijd, vooral ook vanwege een geweldige baas die ik had. Hij stimuleerde me om verder te leren, tot glasblazen toe. Na bijna 38 jaar op de universiteit gaat Henk als amanuensis met pensioen.

Altijd verwend

Henk: “We wonen hier nu 33 jaar en kijken terug op een mooie periode. Nellie heeft altijd graag gepuzzeld en verzorgde mijn saxofoon.” Hij laat een foto zien waarop zijn vrouw inderdaad het blaasinstrument glimmend maakt. “Zijn zussen zeggen dat ons ma onze pa altijd verwend heeft”, zegt zoon Will lachend, Henk beaamt dat onmiddellijk. Met zijn glimmende instrument heeft hij mooie tijden beleefd en reizen gemaakt als lid van muziekkapel De Pompiers, maar ook op trouwpartijen heeft hij zich laten horen, om wat centen bij te verdienen. “Ik was ook lid van het Sint Martinusgilde in Waalre, waar we tien jaar woonden.”

Nellie was tot voor kort kerngezond. “Misschien alleen eens een ingegroeide nagel”, zegt Will, die duidt op een herseninfarct dat haar kortgeleden velde. Maar gelukkig krabbelt ze voorzichtig weer op.

Emmaculata
Dan komt het fotoalbum op tafel van zestig jaar geleden. Fraaie zwart-witfoto’s van het kerkelijk huwelijk laten een gelukkig paar zien. Een krantenberichtje vertelt over het kerkelijk huwelijk: ‘Een meisjeskoortje o.l.v. de heer Welten uit d’Ekker bracht een serenade. Reeds bij de huwelijksplechtigheid had dit K.A.B. koortje op ontroerende wijze Emmaculata vertolkt, tijdens de Mariaopdracht van het bruidspaar aan het devotiealtaar van O.L.V. Ter Eijk.’

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android