Piet Geldens was vierde ereburger van Valkenswaard en liet zijn sporen na

Afgelopen weekend is Jacques van Gerven benoemd tot vijfde ereburger van Valkenswaard. Wie ging hem voor? Valkenswaard24 is te gast bij Piet Geldens, die jarenlang wethouder is en veel betekend heeft voor de gemeente.

Geldens zit in zijn stoel en kijkt vanuit De Hofnar over enkele daken en kan een kantoor van het gemeentehuis binnenkijken. De ontmoeting wordt bemoeilijkt door de ziekte van Parkinson en door dementie. Gelukkig zit zijn partner Agatha ook aan tafel. Zij helpt het gesprek op gang, verduidelijkt en vult aan waar nodig.

Aan de muur hangt de oorkonde ingelijst die behoort bij het ereburgerschap. Bij gelegenheid van het afscheid als raadslid en wethouder van Valkenswaard besluit de raad op 27 mei 1994 om Geldens te benoemen tot de vierde ereburger vanwege de zeer langdurige en belangrijke verdiensten voor het dorp. Burgemeester Tops en secretaris Van den Bosch tekenen het document. “Lang geleden”, zegt Geldens en gaat verder: “Alles mag snel veranderen, maar probeer het dan wel iets beter te maken.” Hij komt tot de conclusie dat het leven snel gaat, maar dat de jongeren zich vaak niet interesseren voor het verleden. Plots herinnert hij zich Jan Eertink, toenmalig hoofd van de school, die ook al een respectabele leeftijd heeft. “Die is ook al heel oud.”

Bakkerij en Nolte
“Lang heb ik in de gemeenteraad gezeten, maar hield me vaker afzijdig dan op de voorgrond”, zegt de gastheer. Agatha schenkt nog eens koffie in en vertelt anekdotes van de tweede ereburger, burgemeester Van Hellenberg Hubar. Aan de gezichtsuitdrukking van Geldens is goed te zien dat hij die naam nog goed kent en glimlacht ondeugend bij de verhalen van Agatha. Hij noemt Cees Smits als derde ereburger. “Piet kon met hem goed overweg”, zegt de gastvrouw. Op de vraag wat Geldens voor werk doet voordat hij in de politiek gaat, noemt hij de bakkerij en Nolte. “Ik ging na de school werken bij bakkerij De Wit aan de Luikerweg. We hadden een groot gezin, dus veel eters.” Aan het einde van de week wordt van restjes meel een brood gebakken dat Geldens mee naar huis mag nemen. Het gezin Geldens woont dan aan de Dommelseweg. Als hij later bij Nolte gaat werken op de personeelsafdeling, wil zijn moeder dat hij zijn job bij de bakkerij blijft voortzetten. “Zij geld bewaarde hij onder een dakpan en gaf zijn moeder iedere week wat extra’s”, weet Agatha uit overlevering.

Trots op het dorp
Op de vraag of Geldens nog weet waarom hij tot ereburger is benoemd, laat hij een kistje met papieren halen. Er komt een foto voor de dag van de Brabantzangers E.D.M.K. uit Eindhoven, waarvan hij voorzitter was. “Ik mocht niet meezingen omdat ik in de politiek zat”, zegt hij met een knipoog. Even houdt hij een boek vast dat gaat over de oorlogsslachtoffers van Valkenswaard. Dan herhaalt de oud-wethouder enkele malen dat hij trots is op het dorp. “Het is mijn Valkenswaard, ik ben er geboren en getogen”, zegt hij, en meldt blij te zijn met de aandacht van Valkenswaard24.

Positieve gemeentekas
Een bescheiden telefoonronde door Valkenswaard bewijst de vele verdiensten van Piet Geldens. Ruud van Dijk, zijn opvolger als wethouder: “Hij heeft enorm veel betekend voor de verenigingen, maar ook voor het individu. Hij kende steeds de menselijke maat.” Ook herinnert hij zich de prima financiële situatie van Valkenswaard als onder zijn leiding de PNEM wordt verkocht, waardoor de gemeentekas lange tijd flink positief blijft. “Piet is nooit uit geweest op waardering voor eigen gewin”, zo luidt het.

Beppy de Wit maakte lange tijd deel uit van de gemeenteraad en weet dat hij een ijzeren geheugen heeft en ongelooflijk belangrijk is geweest voor de gemeenschap. Ook Caroline Wolterink kent hem en heeft mogen ervaren hoe groot - in goede zin - zijn invloed bij de partij Valkenswaardse Belangen en in het dorp is geweest. In het archief van Geldens zullen zeker nog stukken zitten over zijn betrokkenheid bij het corso, de harmonie, carnaval of het voetbal.

Geldens is een populaire man in de gemeente en heeft er zijn sporen verdiend. Tegenover de oorkonde van zijn ereburgerschap hangt niet voor niks het diploma van zijn koninklijke onderscheiding tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau, van 8 april 1988.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android