Wim Luijbregts heeft olie in het bloed en benzine in de aderen
Eén van de markante bedrijfspanden van Valkenswaard staat aan de John F. Kennedylaan. Was hierin tot vorig jaar Ford Luijbregts gevestigd, de showroom is na die tijd geheel gevuld met oldtimers en youngtimers. Wim Luijbregts, eveneens van de bekende Luijbregts-familie, is nu fulltime in het pand te vinden en kan het maar niet laten om met auto’s bezig te zijn. Vaak ook met snelle auto’s. Hoe komt dat zo?
Achter een grijze reclamezuil met allerlei Engelstalige opschriften steekt het dak van de showroom stoer de lucht in. Dankzij de glazen pui krijg je de gelegenheid om ongegeneerd naar binnen te kijken, naar de prachtigste automobielen. Een hemelsbreed verschil met een jaar geleden. De auto’s staan ruim opgesteld, hebben niet-alledaagse kleuren en dateren uit de vorige eeuw. Binnen zit achter de receptie een bandenhandelaar en reparateur-op-locatie, die koffie haalt en doorverwijst naar het kantoor ernaast. Daar zit Wim Luijbregts. “Een ogenblikje, ik moet eerst dit mailtje even afwerken.”
Monte Carlo
“Ik geef je eerst het boek over honderd jaar Luijbregts”, zegt Wim en hij verhaalt kort over de historie van het bedrijf dat met een oude garage begint tegenover de HEMA aan de Eindhovenseweg. In 2017 verlaat hij de zaak. “Ik heb 55 jaar rally gereden, ben Nederlands kampioen geweest, 34 verschillende typen auto’s gereden en heb olie in het bloed en benzine in de aderen. Ik ben zes jaar fabrieksrallyrijder geweest van DAF en dáár staat nog een Dafje waarmee ik in 1969 al in Portugal reed, een originele fabrieksauto met het juiste kenteken. Deze auto, de Nederlandse DAF Marathon 55, heeft in Nederland als DAF de meeste successen geboekt. Deze reed in Marokko, Monte Carlo en op de Acropolis: hij reed in heel Europa.” De zoon van de 73-jarige automan is nu 41 jaar oud en Wim wist al op zijn veertiende dat hij nooit in de auto’s zou gaan werken. Dus het vuur zal niet worden doorgegeven.
Wim trekt een keer aan zijn e-sigaret en zeg: “Sinds een jaar ben ik met een nieuw bedrijf gestart, hier. Achter de brouwerij had ik vanaf 2004 al mijn mancave met auto’s voor snelheidsrally’s. In deze hobbyruimte wilde ik mijn oude dag slijten tussen oude automobielen. Sinds 2017 ben ik samen met onze oud-chefmonteur Paul Firet actief bezig met het hobbymatig prepareren van rally-auto’s. Onderhouden zodat ze telkens weer klaar staan voor de volgende rally.” Hij wijst naar drie echte rally-auto’s: de DAF, een Opel en een Datsun. Ze zijn uitgerust met speciale stoelen, speciale gordels, brandstoftanks, rollbars en speciale brandblussers zodat ze aan de homologatie voldoen: aan alle voorschriften om deel te kunnen nemen. Er stonden altijd vier auto’s binnen in de mancave in Dommelen.
Geen brokkenpiloot
Dan geeft Wim een les over motorinhoud, toevoegingen aan de brandstof, doorlassen en over het vervangen van de ophanging. “Ik heb dat de laatste jaren voor hobby gedaan, maar van tevoren reed ik voor DAF altijd met fabrieksauto’s en dan werd dat werk voor mij gedaan. Ik reed ook voor de importeurteams en werden we gesponsord. Kijk: op dat DAFje staat nog ‘Esso’. Ik heb ooit een rally gereden in Portugal en werden we gesponsord door de Willem II. Toen stond er een grote sigaar op de auto.” Wim was van het goede kaliber, geen brokkenpiloot en reed altijd op resultaat. “Daarom heb ik het zo lang kunnen volhouden. Ik deed dat in de DAF-tijd altijd samen met onze Kees, mijn oudste broer. Later met een zwager. Maar op een gegeven moment word je ouder, wil je voortaan minder risico’s nemen en wordt de alertheid in het donker steeds minder. Ook het reactievermogen nam af en mijn ogen lieten het niet meer toe. De laatste tien jaar heb ik ondanks alles de rally’s hobbymatig voor een podiumplek gereden met onze jongere broer Bart. Meestal in Nederland en Duitsland.”
Nu Wim helemaal gestopt is, rijdt hij nog wel jaarlijks mee in het autofestival in de Eifel, met oud-kampioenen die voor de lol drie dagen lang nog rijden. Het sociale aspect met mensen uit Afrika, Nieuw-Zeeland of Zweden is dan heel belangrijk. “Dan rijd ik een Escort MK 1 van 1972, een unieke auto die vroeger vaak wereldkampioen was, met rechts het stuur, in Engeland gekocht. Die auto past mij.” Na het sluiten van de Fordgarage ontstaat een leeg pand en Wim zegt: “Of spinnenwebben erin of auto’s.” Het antwoord is duidelijk: weliswaar geen nieuwe Fordwagens voor de verkoop maar rallywagens en oldtimers.
De bakker betalen
Ook haalt Wim de simulatoren om race-rijders te coachen, van zijn Dommelse mancave naar het grote bedrijfspand. Bovendien worden in de royale Fordwerkplaats kopieën gebouwd, door Kevin Abbring. “Hij rijdt zelf ook en reed dit jaar nog Monte Carlo. Hij is een topper in ons land en toppers trekken toppers aan.” De oldtimers die in de showroom staan, zijn volgens Wim een prima investering. Enkele exemplaren zijn van Wim, maar het merendeel is van andere mensen voor wie hij ze verkoopt. “Zodoende kan ik dit pand blijven betalen én de bakker”, zegt hij smilend. Hijzelf verkoopt soms ook een eigen wagen, om er weer een mooiere voor in de plaats te kopen. “Behalve die witte DAF, die wil ik niet kwijt. Hij wordt alleen soms uitgeleend aan het museum. De oudste auto die binnen staat is van 1935.”
Tenslotte laat een trotse Wim Luijbregts de werkplaats zien, waar een aantal simulators wordt gebouwd voor bekende Nederlanders. Hun naam staat niet alleen op het toestel gedrukt maar ook in de zetel is de naam zichtbaar weergegeven. Je voelt je welkom bij Wim in zijn bedrijfspand en belangstellenden zijn absoluut welkom.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
