Luister
muziek
25 April 2021 08:05
Deel dit artikel:

Jolanda uit Dommelen knoopt elke maand de eindjes aan elkaar

Heel veel personen en organisaties spannen zich in om mensen met een smalle beurs te helpen. Vaak is die hulp succesvol en wordt jong en oud blij gemaakt met een donatie, gift, cadeau, voedsel, kleding of met een dienst. Maar zelden komen die minderbedeelden zélf aan het woord. Valkenswaard24 is te gast bij een inwoonster van Valkenswaard die de eindjes aan elkaar knoopt dankzij hulp van anderen en door eigen initiatief.

valkenswaard24
  / Evert Meijs
  • Beeld - Evert Meijs
Advertentie

Hondje Batman keft achter de voordeur als Jolanda die vervolgens openmaakt. “Laat de gangdeur maar open want er komen nog twee katten dadelijk.” Ze haalt onmiddellijk koffie en het gaat al snel over de vaccinatie. “Ik hoor bij de chronische groep maar ben nog steeds niet aan de beurt. Ik weet niet of ik het wel leuk zal vinden, dit gesprek, hoor. Ik hoef niet op de foto, denk ik. Ik vertelde mijn zoon over dit gesprek, maar hij zei meteen: ik hoef er niet bij hoor!”

Tips en tricks
“Ik ben blij”, zegt ze, “dat Marie-Thérèse Maas regelmatig bij mij komt. Ze heeft altijd weer nieuwe ideetjes en tips. Ik vind het fijn dat mensen mij kennen als iemand die hulp nodig heeft. Het is altijd fijn om tips of tricks te krijgen. Niet alleen op financieel gebied maar ik ben ook mantelzorger voor mijn moeder. Ook daar heeft ze verschillende tips over gegeven. Je moet het horen zeggen om vooruit te kunnen komen. Daarom doe ik aan dit interview mee. Als mensen het verhaal lezen, hebben ze er misschien iets aan.”

Jolanda is blij dat ze contacten heeft met Stichting Leergeld, Het Onbezorgde Kind van Miriam Bezemer en Hulp Hoekje Minima Valkenswaard van Linda van Erp. “Er zijn bovendien ook Facebookpagina’s die je doorverwijzen naar websites waarop je kunt meeloten. Ze bieden dan iets aan en als je inloot kun je dat gaan ophalen bij het ophaalpunt van Frank Liebregts. Hij is ook het ophaalpunt voor Voordelig Vlees.nl, een site waarop je echt heel goedkoop vlees kunt bestellen. En als ik iemand hiervoor aanbreng, krijg ik een kilo gratis vlees, dus dat is ook altijd leuk.” Ze noemt verder de Actie Pepernoot. “Je hebt er zo veel, je moet ze alleen weten te zitten”, aldus Jolanda uit Dommelen.

Actieve instelling
Ze geeft aan dat het heel belangrijk is om te praten, te praten, te praten. “Op die manier komt je probleem naar voren en kun je geholpen worden. Als je niks zegt, gebeurt er niks. Zelf ben ik ook nog beheerder van Alleen Gratis Valkenswaard. Mensen kunnen daar hun spulletjes aanbieden of vragen wat ze nodig hebben. Spullen mogen alleen maar gratis aangeboden worden. Daar kun je ook het één en ander uit halen.” Het is duidelijk dat Jolanda zelf ook meehelpt om anderen vooruit te helpen. Door haar actieve instelling leert ze meer en meer instanties kennen die haar en anderen kunnen helpen. “Er komen wel steeds meer mensen bij die van al die Facebookpagina’s gebruikmaken”, aldus Jolanda, die wel gevoelig is voor ‘klanten’ die dankbaar zijn. “Je kunt wel een minima zijn en spullen krijgen en vervolgens niet dankbaar zijn, maar dat past niet.”

Jolanda heeft een WAO-uitkering omdat ze voor 100 procent is afgekeurd als gevolg van vier herseninfarcten. “Gelukkig ben ik een stuk beter geworden, maar heb nog veel beperkingen. Ik was verlamd en voel me wel beter, nu. Ik werkte altijd bij de Aldi, maar dat is voorbij. Mijn zoontje van dertien en ik leven van die uitkering, en de hond, de twee katten Donny en Danger en de vissen, uiteraard.” Jolanda haast zich om te vertellen dat ze al dieren had voordat ze in de WAO raakte. “Ik weet niet hoe dat komt, maar ik merk bij de minima dat om de één of andere reden iedereen huisdieren heeft. Of dat bewust is of niet, ik weet het niet. Misschien vinden zij troost bij hun huisdieren?”

Rib uit mijn lijf
Dan vertelt de gastvrouw dat ze ruim twintig jaar met dezelfde meubels heeft gedaan en graag nieuwe wilde. “Dan zette ik kleine bedragjes apart om te sparen. Ik spaarde zegeltjes en liet die uitbetalen. Ik deed mee met winacties, maar won nooit iets, natuurlijk. Toen kwam er een actie van een meubelwinkel voorbij en voor een paarhonderd euro heb ik het ongeziens gekocht. Ik was als een kind zo blij. En nou ben ik aan het sparen voor een nieuwe vloer. Ik besteed het geld alleen maar aan dingen voor in huis. Ik wil natuurlijk wel graag een keer gaan zwemmen met zijn zoontje of naar de bioscoop, maar dat gaat bijna niet, want dat is een rib uit mijn lijf.” Gelukkig snapt de zoon ook dat er weinig geld te besteden is en waardeert hij het als ze samen een keer een ijsje gaan eten. “Voor ons is het dan toch weer drie of vier euro die je kwijt bent. Het gaat steeds om belachelijk kleine bedragen, maar alles bij elkaar wordt het toch veel.” Jolanda zal geen snijbloemen voor haarzelf kopen, dat geld gebruikt ze liever voor het huishouden. Ze is blij met de fashion-cheques van de Stichting Leergeld, zodat ze in de winkel wel eens iets kan kopen wat haar zoontje wil.

Op de vraag wat ze in huis heeft dat ze heeft geruild of gekregen, noemt ze allerlei voorwerpen op. “Daar staat een egel op de kast die ik kreeg, onderin staat een Afrikaans beeld wat ik zomaar kreeg, net als die witte pot. Ook die kaarsjeshouder heb ik cadeau gekregen. Mijn magnetron kwam van mijn moeder, de senseo is al twintig jaar oud en de halogeenpan kwam via een verkoophoekje, want ik heb geen oven. De broodrooster is tweedehands, de kattenpaal ook en ik heb geen vaatwasser.” Jolanda vindt het lastig om dingen aan te nemen, zeker als ze van waarde zijn. Dan steekt één van de katten behoedzaam zijn kopje boven het mandje uit en kijkt nieuwsgierig rond. Om te bezuinigen heeft Jolanda de tv-gids en een abonnement van een tijdschrift opgezegd. “Soms zeg ik een of ander abonnement op en bieden ze aan om het voor de helft van de prijs voort te zetten.”

Corona gunstig
Jolanda: “Ik ben mantelzorger voor mijn moeder en moest voor haar boodschappen doen en zou voor mezelf ook wat meebrengen. Doe maar met mijn pinpasje, zei mijn moeder, maar dat wil ik niet. Gelukkig heb ik nergens schuld. Als ik het einde van de maand niet haal, zorg ik voor kind en dieren en eet ik zelf maar minder, want ik raad iedereen af om te lenen. Want dan sta je elk begin van de maand al meteen op achterstand.”
Voor Jolanda is de coronaperiode gunstig, want dan hoeft ze voor verjaardagspartijtjes niks in huis te halen omdat er niemand mag komen. Haar zoontje staat er bovendien niet om te springen om kinderen in huis te halen. “We leven er wel een heel jaar naar toe om met zijn verjaardag voor 25 euro per persoon te gaan eten bij Enjoy. En mijn zus knipt ons gratis.”

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android

Deel dit artikel:
Advertentie



Ga terug
Advertentie
Advertentie