Truus en Piet van Erp zestig jaar getrouwd

Piet en Truus van Erp zijn op 22 juni zestig jaar getrouwd. Ondanks wat lichamelijke beperkingen stelt het diamanten paar het wel aan de Jan Vlekkestraat in Valkenswaard. Ze zitten allebei aan de tafel en kijken uit op een schitterende tuin. Vooral Piet (83) vertelt honderduit over zijn leven, maar ook Truus (82) kijkt graag terug naar het verloop van haar bestaan.

“Ons kleinkind is nog even hier. Zij is met Piet naar de tandarts geweest. Normaal zou hij met de scootmobiel gaan, maar daar is het nou geen weer voor, hè”, zo gaat Truus van start. “Door een pindakoekje brak een tand af. De tandtechnieker heeft er vanochtend een tandje bijgezet”, aldus Piet, terwijl Truus lekkere koffie haalt. Deze morgen geen koekje met pinda’s dus, maar een heerlijke ouderwetse ronde cake die Truus in plakken snijdt. Zij is geboren in De Hut van Mie Pils, op de grens van Aalst en Geldrop. Frans ziet het levenslicht op de Eindhovenseweg, waar nu een elektra- en witgoedwinkel zit.

Geen onderbroek te koop
De diamanten bruidegom leert zijn toekomstige vrouw kennen in danszaal Wernaerts. “Ik kon absoluut niet dansen, maar was op zoek naar een vriendin. Zij kwam altijd daar met een groepje meiden, vanuit Aalst en danste heel graag. Het was een mooie meid, en nog steeds.” Ze trouwen in 1962 op dezelfde dag als Bets en Piet, de zus van Truus, voor de wet in Geldrop en pas op 11 januari 1962 in de Christoffelkerk in Aalst, omdat het huis in Waalre niet eerder klaar is. Het bruidspaar kijkt terug op een mooie periode. Vijfendertig jaar wonen ze in Waalre in de Daslaan, maar daarna wil Truus verhuizen, want je kunt in Waalre volgens haar nog geen onderbroek kopen. In 1999 trekt het echtpaar naar de Jan Vlekkestraat. “Alleen zes jaar geleden liep het mis”, zegt Piet, en herinnert zich maar al te goed de verschillende hart-bypasses en een infarct. Ook Truus is onder behandeling geweest en zij is nu vooral de mantelzorger voor haar man. “Ze is een geweldige vrouw en zorgt enorm goed voor mij”, zegt Piet.

Loopgroep Waalre is vijfentwintig jaar geleden door Piet opgericht, samen met twee dames. De club traint elke zondagmorgen bij de Hut van Mie Pils, en de gastheer wil er nog wel eens een keer gaan kijken. Hardloper Piet gaat prat op zijn 23 clubrecords, 4 Nederlandse records, maakt deel uit van de Nederlandse ploeg en doet mee aan de Europese kampioenschappen. “Toen ik op Blixembos lag, dacht ik bij mezelf: Hoe heeft Truus dat allemaal geaccepteerd en goedgevonden. Want ik was altijd weg voor AtletiekVereniging Valkenswaard (AVV), als vice-voorzitter, trainer en organisator van evenementen.” Truus: “Och je went eraan. Als hij er plezier in had, nou ja, vooruit dan. Maar ik ging ook dikwijls mee”, en Piet vertelt over het veldlopen in België. “Truus ging dan vaak mee, en als de prijsuitreiking met receptie was, kreeg ook Truus altijd een borreltje en wat eten, al was het maar als ‘clubverantwoordelijke’. Ze is een mensenmens; graag onder de mensen.”

Kampioen met vogels en kampioen in de tuin
Tussen de regendruppels door kijkt het paar de tuin in en wijst naar een grote poster die tegen het schuurtje hangt. “Dat zijn putters”, zegt Piet. “Tot vorig jaar heb ik honderden vogeltjes gekweekt, vooral barmsijzen, toen ben ik gestopt omdat ik ze niet meer kon ringen. En Europese vogelt moeten allemaal een ringske aan.” Piet is tweemaal wereldkampioen in het Italiaanse Piacenza, enkele malen Europees kampioen en misschien wel vijftig keer Nederlands kampioen. “Ik was wel een topper in de vogelwereld.” Bijna veertig jaar werkt de Valkenswaardenaar bij Brabantia, waarvan 22 jaar in België. Hij begint als onderhoudsmonteur en eindigt als hoofd van de kwaliteitsdienst.
Truus is goed in het werken in de tuin. Tot voor kort maakt ze ook graag bloemstukjes. “Ik heb er nou te weinig tijd voor vanwege de mantelzorg, en we hebben veel aanloop van vrienden, kennissen en van leden van de loopgroep. Je moet ook zin hebben. En ik heb nog een heel huis om bij te houden, hè. Met vijf slaapkamers.” Ze komt uit een gezin van vijftien kinderen en in het kappersgezin van Piet waren zes kinderen.

Het bruidspaar krijgt drie kinderen en heeft momenteel vijf kleinkinderen. Eén achterkleinkind is ’n jaar geleden geboren en Piet zoekt op zijn iPad meteen een foto waar de familie op staat. Dan laat hij een foto zien van een Zwitsers huis. “Zes jaar woonde onze kleindochter in Peking, maar nu woont ze in dit huis, in Bazel. Haar man is arts en doet acupunctuur. Hun kind is één jaar en we hebben hem nog maar één keer in levenden lijve gezien. Niet leuk, maar ja, het is niet anders. Door corona was reizen zo ingewikkeld.” Maar de twee reizen naar Peking liggen gelukkig nog vers in het geheugen van Truus en Piet.

Dan reikt Truus het fotoalbum aan met de trouwfoto’s van het kerkelijk huwelijk in Aalst. In passende kledij van die tijd poseren de twee uitvoerig voor de camera. Zij in prachtige lange witte jurk met sluier en kroontje. Hij in zwarte slipjas, grijs vest en grijze hoge hoed. Tenslotte wordt de aandacht gevestigd op het wapen van de familie Van den Munckhof, dat is glas-in-lood voor het raam hangt. Bij het verlaten van het huis zegt Truus op de valreep: “Kijk je vanavond ook naar het voetballen? Ik denk dat ze een zware pijp roken.”

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android