'Op vekansie: Dik waar ons Engels, Frans en Spaans reeje tot de slappe lach'
Wellie Nederlanders preberen altij um ons verstònboar te moake. Vandoag de dag sprèke de miste wel wa Engels en dur komde al un hul end mee. In de joare sestig en seuvetig toen wellie vur ut uurst op vekansie gingen waar dè wel anders. Dik waar ons Engels, Frans, Spaans reeje tot de slappe lach.
Hieronder wa vurbildjes.
Meej de caravan ware ze in Spanje. Netuurlijk waar alles van thùis meegenomme. De hagelslag, de èrpel en zelfs de frietpan. Mer wa ware ze vergète? Ut frietvet. Geft nie zeej Thea, dè hoal ik wel efkes. En doar stòn ze in un klein winkeltje, un bietje te drèèje, want hoe moes ze dè nou ùitlegge. Toen de eigenaar vroeg of ie kon helpe zeej ze. Ik hai gèèr vettos voor de friettos. Ge kent ur meej lache mer ze kwam ur wel meej thùis.
Ons moeder waar vur dun uurste kiir in Engeland. Soaves ginge ze aaltij ète in ’n klèin resterantje. De leste’n oavend zeej ons moeder tege de’n eigenaar, die ze inmiddels al goe-d konne. Komt ur efkes bijzitte, dè vèène we gezellig. Weurop den eigenaar zeej ”ik goi pas zitte as al men personeel nur hùis is en de kok is nog in de keuke. Weurop ons moeder zeej in dur beste Engels “then send the cock home.
In Frankrijk zage we un gezellig terras. Kom we ruste doar efkes ùt. Zes dames die un poar doag ertussenùt ware. Un geklets en gelach alum. Turwijl we allemol unne stoel ùtzochte stòn dun ober al bè ons toffelke. Maria die nogal dorst hai zeej tege de aander. Wa is zjudorans in ut Frans. De aander ware druk in gesprek en niemes gaf antwoord. Hé lùsterd is, Wa is zjudorans in ut Frans zeej maria nog is. Diejen ober wier wa ongeduldig en umdè dur niemes reageerde zeej Maria: doe men mer ne sienasappelsap.
Je voudrais une pile
Of wa denkte van sjeffe, de batterij van zun fototoestelleke waar leeg. Hij op zuuk nur un winkeltje wurvan hij docht dè ze ze doar wel zouwe verkòpe. Sjef nur binne en op zun beste frans zeej ie. Je voudrais une batterie. Un gelach alom in ut winkeltje. Dan moet u toch ergens anders zijn meneer, was ut franse antwoord. Sjef hai moete zegge, Je voudrais une pile. Une batterie? das un drumstel.In Dùtsland zate we in un klèèn restaurantje. Ik hai dorst en wilde gèèr un Spa rood. Mer hoe legde dè ut an unne dùtser. Toevallig dè dun ober un toffeltje aachter ons an het bediene waar en Sjaak dè an ut volge waar. Hij hurde: ein cafè, ein thee, und ein sprüdelwasser.
Ik weet wa Spa róód is zeej Sjaak. Toen dieje’n ober an ons toffeltje de bestelling op kwam nemme zeej Sjaak. Zij, op men wèèzend, zij wil ne spuhlwasser. Hij hai ut net iets of wa verkeerd verstòn.
Klèèn cafeeke
We zouwe nun dag nur un vekansiepark in Dùtsland gòn. Smerreges al vruug angereeje en noa un poar uurkes kwame we an de grens. Zun vèèfhonderd mèter over de grens waar un klèèn cafeeke. Nou, un lekker kumke koffie lustte we wel. Wellie nur binne. Koffie besteld en toen de serveerster dè kwam brenge vroeg ik um nun asbak gewòòn int Nederlands. Ze zeej nog. Iin of vier. Ik denk, wan vroag, mer antwoorde, iin is zat. Kumt ze terug meej nun Asbach Uralt. Dè doe ze expres docht ik, vèèfhonderd mèter over de grens dè moes ze toch kenne verstoan. Ik denk, mèèn hedde nie, en ik, die gin alcohol lust, dronk um op. Dun hille’n dag dòòdziek gewist.
Tegesworrig zen we allemol wa bèter in de toale. Van dun inne kant hendig, van dun andere kant sund ,want we misse ok un stuk humor.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
