'Ik mèèn nog steeds dé ik achttien ben, mer de werkelijkheid duiwt me op de feite'
Ik mèèn nog steeds dé ik achtien ben, mer de werkelijkheid duiwt me geregeld mee menne snuffert op de feite, of in de modder, krek wa ge wilt.
Zo waar ik afgelópe joar mee mèèn vriendin ant note roape. Op de grond lage n’ur al nie veul mir dus ik omhóóg kèke diejen bom in. Ik hai zo un tèdje ston kèke en wou wir dur lòpe, wier duizelig, vertrooi men eige en hup, doar rolde Han van ut dijkske af zó de brandnetels in. "Kek dan toch ok is ùit", zeej Lena onder ut lache.
Eind 2021 ware we ant fietse op zuuk nur geocaches. Ge het dan unne app op oewe tillefòòn en via dieje app kunde dan 'schatte' zuuke. Hul schòn um te doen. Ge bent lekker bùite en ge komt op platse wur ge anders nie zo hendig komt. Ik mende zeker te wete detter inne moes ligge an ut kenaal in Lommel. We fietste toen in ut bos bè ut kenaal en um an ut kenaal te komme moese we unne mèter of tien nur beneeje, dè ging goe-d.
Kerst
Jammer genoeg bliik dè ik ok nie goe-d waar in kaartlèze want we moeze terug ut bos in. Toen mee dieje fiets wir die tien mèter hoge berg op en ik waar dur hòst, glee ùit, en ja hoor…langùit in bels tege de vloer en de fiets terug aan ut kenaal. Kek dan toch ok is ùit zeej Lena onder ut lache. Afijn, afgelòpe kerst ginge we nur ut kerkhof um un bloemstukske nir te zette. Ik fiets nur ut graf, zet menne fiets op de standaard en lòòp dezèèlde weg as altij. Nou stòn ur van die klèèn geel bördjes bè elk veld zudè ge iemes hendig kent vèène, hebbe ze die verzet of iets, ik weet ut nie mer ik bliif aachter dè bördje hange en jawel, gestrekt op ut nei kerkhof mee ut bloemstukske nog in mun haand. "Kek dan toch ok is ùit", zeej Lena onder ut lache. Vurrige wèèk liep ik meej mèèn twii huundjes in ut park bè ut ouw kerkhof. An den andere kant kumt un meske an mee jun hil klèèn huundje. Ze lopt al expres meej nun bòòg um men hinne mer menne klenne hai ut huundje al gezien en wou eropaf.
Driedubbbele salto
Hij trekt an zenne riem mer ik hai hum stevig vaast. Ik denk, gij het me nie. Ut vrouwke waar vurbè en ik docht zó, dè hek ur goe-d vanaf gebrocht toen ie inins nur achtere trok. Dur hai ik nie op gerèkend, struikel over een graspolleke en mee unne driedubbbele salto beland ik in de strùike. Gelukkig niks gebroke. Ik waar blij dè men vriendin ur nie bij waar want nog ne kiir dezèèlde opmerking en ik hai um zunne nek umgedrèèid. Mer, ze hi wel gelijk, ik moet ur rèkening mee houwe dè ik niemir zu lenig ben, ok niemir zuveul kraacht heb mar wa ik wel nog steeds heb is mun gevuul vur humor, want gelache hebbe we.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
