Leo en Ivanka 60 jaar getrouwd: 'Er moet wel chemie zijn om het zo lang vol te houden'

Op 11 augustus 1962 trouwden Ivanka Fakin en Leo Kajbic op het gemeentehuis van de stad Zagreb, de hoofdstad van Kroatië. Het echtpaar geeft elkaar de dag daarna in dezelfde stad het jawoord in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand. Deze week dus exact zestig jaar geleden. Alle reden om na zoveel jaar als diamanten bruidspaar op bescheiden wijze een feestje te vieren in hun huidige woonplaats; Dommelen.

In hun woonhuis aan het Fresiapad in Dommelen zijn nog voldoende objecten aanwezig die herinneren aan de familie van Leo, die oorspronkelijk afkomstig is uit Slovenië, en aan Ivanka en haar familie, uit Kroatië. Een fraai klokje, een houtsnijwerk, poppen in klederdracht en in de keuken een houten bord met personen in folkloristische kledij van Zagreb. “Maar ikzelf ben geboren in Heerlen hoor”, haast hij te zeggen. “Mijn vrouw wordt trouwens al jaren kortweg Ivo genoemd”, zo weet hij te vertellen, met een tongval die nog steeds herinnert aan de Nederlandse provincie Limburg, waar hij opgroeide. “En Ivo wordt officieel uitgesproken als Iwo”, zegt hij.

Geschiedenis

Dan volgt een uitgebreide geschiedenisles over het geboorteland van de bruid en over het geboorteland van de ouders van Leo. Het gaat over de Serven die lange tijd dominant waren, over de oorlog van 1995-2000 en over Joegoslavië, dat bestond uit Slovenië, Bosnië en Herzegovina, Kroatië, Servië, Macedonië en Montenegro. “Ik heb er nog gewoond in de tijd van partijleider Tito”, aldus Ivo. “Omdat wij niet aan politiek deden, hadden we een normaal leven. Het was wel een sober bestaan, vooral ook omdat mijn vader vroeg overleed. Maar we wisten niet beter.” Leo groeide op in een mijnwerkersgezin, want zijn vader vond in de Nederlandse steenkolenmijnen werk. “Ik ben opgevoed met het idee: wij gaan ooit nog eens definitief terug naar Slovenië. Maar dan komt de Tweede Wereldoorlog, mijn vader kreeg last van stoflongen en zijn droom viel in het water.” Na het overlijden van Leo’s vader Leopold wordt hij begraven in zijn thuisland Slovenië.

Joegoslavische nationaliteit

Ivo en Leo hebben op het moment van hun huwelijk allebei de Joegoslavische nationaliteit. “Leo wilde per sé op zondag trouwen, wat heel ongebruikelijk is”, vertelt Ivo. “Maar er kwam een oplossing: we zijn op zondag getrouwd, nét vóór de hoogmis. Toen de mis echt begon, de kerk zat bomvol, bleven we gewoon in de kerk, en daarna hadden we een klein bruiloftsfeestje.” Het jonge paar komt naar Nederland. “Hier was voldoende werk te vinden, en alle administratieve formaliteiten werden in orde gemaakt”, zo klinkt het. De trouwakte komt op tafel, en de vertaling ervan. Ook zijn er twee Nederlandstalige trouwboekjes: één van het wettig en één van het kerkelijk huwelijk. Een foto-album met een schitterende kaft bevat enkele foto’s van 11 en 12 augustus 1962. Het echtpaar wandelt heel graag en Ivo zegt: “We hebben geen heimwee naar het land, maar wel naar de bergen.” Samen krijgen ze drie kinderen waarvan twee zijn overleden. Hun enige zoon woont eveneens in Valkenswaard.

Bloemencorso

Enkele jaren na het huwelijk wordt Leo lid van het koor van de Martinuskerk. Maar ook heeft hij altijd graag accordeon gespeeld. De poppen op de kast zijn gemaakt door Ivo en dragen traditionele kleren van Kroatië. Behalve dat ze veel heeft geschilderd, was ze ook veertig jaar lid van de gymclub. Het diamanten paar maakt een energieke indruk, al moet Leo bekennen dat het woord ‘effe’ uit het woordenboek is geschrapt. “Alles wat je op deze leeftijd doet, duurt voortaan wat langer.” Ook de praalwagen van ‘Oud Dommelen’ heeft rondom het bloemencorso altijd mogen rekenen op steun van hen beide.

'Niet verliefd, maar houden van elkaar'

Als je vraagt wat je ervoor moet doen om zó lang getrouwd te mogen zijn, zegt Ivo: “Lang leven.” En Leo geeft een mooie opsomming: “We zijn niet verliefd maar houden wel van elkaar. We hebben respect voor elkaar en zijn open naar elkaar toe. Je moet elkaar kunnen velen en er moet wel een chemie zijn.” Hij herinnert zich dat hij altijd blij was als hij van zijn werk weer thuis kwam. Een goed teken. Deze week zal wethouder Geldens namens de gemeente acte de présence geven aan het Fresiapad. Binnenkort zal er in bescheiden kring een dinertje plaatsvinden om het zestigjarig huwelijk extra luister bij te zetten.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android