Met zijn aanstekelijke lach verkoopt Hung al 33 jaar loempia’s in Valkenswaard

De gele caravan met luifel stond vroeger op de Corridor, maar nu al zeventien jaar bij de parkeerplaats aan de Handwerkstraat in Valkenswaard. Voor elke inwoner een begrip. Dagelijks rijden duizenden auto’s langzaam langs de mobiele loempiasnackbar, die gerund wordt door Hung Nguyen. Een goed ingeburgerde Vietnamese bootvluchteling, die met Valkenswaard24 het gesprek aangaat.

Een man van 25 staat te wachten tot zijn bestelling van enkele loempia’s klaar is. “Ze zijn heerlijk”, zegt hij. “Ik kom hier al vanaf de tijd dat ik op het Were Di zat. Toen kwam ik misschien wel twee keer per week.” Hung verkoopt zes producten en zegt: “Ouderwets eenvoudig.” Op de vraag wat voor mensen hier komen, zegt hij: “Alle soorten komen hier. Het zijn bijna allemaal vaste klanten.”

De gele apotheek

Hij leunt op de toonbank, achter een plastic scherm. Voor de ‘etalage’ liggen omgekeerde vleesschaaltjes waarop de zes producten staan aangegeven. “Als mensen een keer loempia’s geproefd hebben, komen ze terug.” En hij lacht breeduit. “De mensen noemen het hier niet voor niets 'de gele apotheek'.” En weer volgt een hartelijk lachsalvo. Volgens Hung heeft hij ook de bijnaam 'het Boegbeeld', als meubilair van Valkenswaard. Hung: “'De gele tent' noemen ze het ook.”

Als vluchteling naar Nederland

Als er even geen klanten zijn, leest Hung het Eindhovens Dagblad. Maar een iPad pakt hij ook regelmatig in zijn handen om de tijd te doden. “Ik ben al meer dan 35 jaar abonnee van het ED”. Zes dagen per week is loempiasnackbar open van 10.30 tot 18.00 uur. De vrouw van Hung maakt intussen thuis nieuwe loempia’s. Dan legt hij uit dat zijn Vietnamese achternaam Nguyen hetzelfde is als Jansen in Nederland. Met een brede glimlach op zijn gezicht geeft hij een visitekaartje, want bellen is eveneens mogelijk, volgens de 62-jarige. “Ik werk nog vijf jaar en dan zien we wel weer.” 41 jaar geleden komt Hung als Vietnamese bootvluchteling naar ons land en is inmiddels uitermate goed geïntegreerd in onze samenleving. Dat blijkt uit alles. Hung is gevoelig voor het compliment dat hij zo mooi Nederlands spreekt. Na een lach zegt hij: “Ik ben niet zo perfect, hoor. Maar je moet wel Nederlands spreken voor de klanten."

Gewoon doen

Dan showt hij zijn interieur. Allereerst een reservebakketel, mocht er plotseling één uitvallen. “Anders moet je je tent sluiten en dat is zonde.” Ernaast een ketel met olie en rechts nog een, daarboven hangt een mandje met een aantal loempia’s. Die is hij aan het bereiden. Er staat ook een diepvries met ernaast een magnetron, om producten te ontdooien. “Als ik moet betalen aan de gemeente, zit daar de stroom bij in. Proeven? Lekker hoor! Gewoon doen, voor de gezelligheid.” De vrouw van de uitbater heeft er kip en groenten in gedaan. Kip met vleugel, grapt hij. “Er is nog nooit iemand geweest die er ziek van geworden is.” Op een schaaltje komt wat saus en de loempia wordt door een klein gaatje naar voren geschoven.

Babbelen

Dan komen een dame en een heer aanrijden op een oude Harley-Davidson. De helmen worden afgezet en al gauw blijken zij ook vaste klanten van Hung te zijn. “Lang geleden”, zegt hij vriendelijk en meteen worden vier loempia’s besteld. De motard komt even babbelen over zijn voertuig en zegt hier vaker te komen. “Het smaakt goed”, aldus de dame en zoekt naar contant geld. “Je mag ook pinnen, hoor”, zegt de Vietnamees, die ongetwijfeld veel klanten binnenharkt door zijn gulle lach en zijn vriendelijk gezicht.

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android