Column: 'Die dikke vette wolfspin, ik vind het echt vreselijk'
Onlangs werd er op Facebook de cruciale vraag gesteld of je als ouder voor je kinderen door het vuur gaat. “Natuurlijk!”, was mijn antwoord. “Dat doe je toch als ouder zijnde?” Onmiddellijk werd ik afgestraft door mijn gedachten. Een test? Ja hoor! Hij zat weer op mijn netvlies, waar hij gegrift staat: die dikke vette valse wolfspin. Ik vind het echt vreselijk.
In mijn loop der leven ben ik de strijd steeds aangegaan om angsten en emoties leren te accepteren. De paradoxale methode. Echter lijkt me deze griezel de baas te zijn. Ik kan er niet omheen. Ook al heb ik hem zelf nog niet gezien.
Ook in Valkenswaard
Je zou het bijna een obsessie kunnen noemen. Ik scroll door het nieuws en ja hoor, hij komt weer voorbij. Ik vraag me af of ik het echt moet geloven dat de wolfspin hier in Nederland steeds vaker wordt gespot. Van de ene kant wil ik het niet aannemen, maar ze zullen het niet voor niets melden. Nu blijkt het zelfs dat hij hier in Valkenswaard gezien is.
Kijk, dat ie hier ergens buiten is, maakt niet uit. Maar ik wil die gast niet binnen verwelkomen. Dodelijk of niet. Gewoon verschrikkelijk. Leve de klimaatverandering!
Klaarwakker van de adrenaline
Hoe meer ik deze gedachten wegzet, des te harder komt het terug. Of ik thuis ben of ergens anders, maakt niet uit. Hoe dan ook geef ik elke ruimte die ik binnenkom mijn ogen de kost. Heel behoedzaam kijk ik om me heen en breng mijn hand aarzelend naar de lichtschakelaar. Mijn hart klopt in mijn keel en gaat als een razende tekeer. "Hou op met die aanstelleritis", mopper ik tegen mezelf. Noem me een paniekhaas. Ook als ik in de nacht naar het toilet moet, is het allerergst. Normaliter loop ik zo in het donker naar de badkamer. Maar stel je voor dat ik op zo’n... uh... engerd trap. Klaarwakker ben ik van die adrenaline die siddert door mijn hele lichaam. Het is dan ook niet vreemd dat ik een paar uur later pas weer in slaap val. Zo is het de afgelopen maanden vaak geweest.
De held van het huis
En nu luidt de vraag: wat doe ik als de valse wolfspin op de slaapkamer van mijn zoon zou zitten? Het antwoord is voor de hand liggend dat ik gillend wegren en hem hiermee laat zitten. Kan niet hè? Die spinnenangst hebben mijn beide kinderen niet van een vreemde. Gelukkig bestaat er hier in huis ook nog een held. Dat is manlief. Hij zal zeker mijn reddende engel zijn. Althans, daar hopen we dan maar op.
En nog iets: hoewel het de afgelopen weken nog steeds te warm voor de tijd van het jaar is geweest, zijn er intussen al wat koudere nachten gepasseerd. Dus voor nu kunnen we weer even ademhalen. Ik heb nooit iets tegen warme zomers gehad en wat de zomer van 2023 gaat brengen, is nog een verrassing. Met of zonder valse wolfspin.
Laat de winter maar komen met sneeuw en vorst. Dit is voor het komende weekend voorspeld. Ook al baart dit andere zorgen. Denk bijvoorbeeld die hoge energierekening. Maar hoe dan ook.. Even geen rare spinsels in mijn hoofd. Gewoon lekker rust.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
