AutoMaatje bestaat 5 jaar: ‘Dankbaarheid van de klant, dáár doen we het voor’
Automaatje - officieel ANWB Automaatje - viert deze week haar vijfjarig bestaan. Op het kantoor van Cordaad Welzijn aan De Hofnar klopt het hart van deze vrijwilligersservice voor mensen die aan huis gebonden zijn omdat vervoer lastig is. Er is deze jubileumochtend voor de vrijwilligers koffie en een jubileumtaartje.
Aan één van de bureaus zit Henk den Hoed, verscholen achter een fraai boeket bloemen van het ANWB-hoofdkantoor in Den Haag. Af en toe gaat de telefoon: “Goedemorgen, met Henk den Hoed van Automaatje”, hoor je dan. Henk vertelt tussen de telefoontjes door dat hij oorspronkelijk een Hagenees is. “Eens kwam ik vanuit mijn appartement beneden bij de ingang, waar een andere bewoner met zijn vrouw zenuwachtig heen en weer liepen en ze zeiden: We moeten naar het ziekenhuis en het taxibusje is al drie kwartier te laat.” Henk besluit zijn eigen auto gauw te pakken en brengt hen naar het ziekenhuis. “Ze waren hartstikke blij en ik kreeg zelfs een doosje chocolaatjes, wat helemaal niet hoefde.” Henk vindt het verschrikkelijk dat mensen in paniek raken en zenuwachtig worden omdat ze niet op tijd opgehaald worden.
In het ANWB-blad Kampioen leest Henk zes jaar geleden een stuk over het opzetten van Automaatje door de ANWB. Hij neemt contact op en hoort over een proef in Harderwijk met vrijwilligers die met hun eigen auto medebewoners die geen vervoer hebben, naar diverse bestemmingen te brengen. “Ik kreeg een heel pakket mee met informatie over het project en vroeg bij de KBO in Valkenswaard of dit ook iets zou kunnen zijn voor Valkenswaard. Ze waren gelijk enthousiast. Ik hield een verhaal op de jaarvergadering en ook ging ik naar huisartsen om te vragen wat ze ervan zouden vinden.” Henk gaat naar de gemeente om het plan voor te leggen en om subsidie te vragen. Uiteindelijk ontstaat Automaatje, onder verantwoordelijkheid van Cordaad Welzijn.
De formule die door de ANWB is ontwikkeld, wordt naar Cordaad Welzijn gehaald en de organisatie gaat van start met informatiemateriaal en een computerprogramma van de ANWB. Er worden vrijwilligers opgetrommeld die de planning willen gaan verzorgen en mensen die als chauffeur ingezet willen worden. Uiteindelijk zijn er op dit moment zeven planners en maar liefst zevenenveertig chauffeurs. Dan komt sociaal werker Ella Cornelissen er bij zitten als verantwoordelijke vanuit Cordaad Welzijn. Al gauw blijkt dat het succes van Automaatje zo groot is, dat er een stop is ingevoerd voor nieuwe gasten.
Ella: “Er zijn nu zo’n tweehonderdvijftig inwoners die gebruik maken van Automaatje. Méér kunnen er niet bij komen, zolang we niet meer chauffeurs hebben.” Intussen druppelen chauffeurs binnen die zijn uitgenodigd voor de koffie en het gebak. Het zijn hoofdzakelijk mannen, en gelukkig is er ook één dame die aanschuift: Koos van Geel. Zij vervoert al vanaf het begin allerlei mensen van A naar B. “Ik vind het fijn, want zo blijf ik goed autorijden”, zegt ze.
Jos Weijers zet zich ook graag in om te chauffeuren. Op de vraag wat zijn verste rit was, zegt hij: “Naar Amsterdam. De klanten moesten naar het consulaat.” Volgens hem worden de passagiers vaak kennissen, omdat ze soms naar dezelfde chauffeur vraagt. Zijn broer Fried zit ook aan tafel en zegt lachend: “Het zijn meestal oudere heren maar ook dames die vervoerd worden. Daarom laat mijn vrouw me met een gerust hart gaan.”
Ella haast zich te vertellen dat er wel restricties verbonden zijn aan het inschakelen van Automaatje. “Het is niet de bedoeling dat het ritjes zijn die elke week weer terug komen. Bovendien moeten de mensen niet in de gelegenheid zijn om zelf te rijden, mogen ze zelf geen auto hebben én het mogen alleen maar mensen zijn die een normale taxi niet kunnen betalen en geen gebruik kunnen maken van alternatieven zoals de Taxbus.” Vanwege de overweldigende belangstelling voor Automaatje zullen de bestaande regels in de toekomst nog strikter gehanteerd moeten gaan worden.
Intussen zit de tafel vol met planners en chauffeurs en wordt er druk gepraat. Op tafel ligt een artikel van Frank Paumen over chauffeur Peter de Reumer, afgedrukt in het toenmalige blad De Uitstraling. De gebaksdoos raakt leger en leger. Het blijkt dat de chauffeur het prima naar hun zin hebben als vrijwilliger. Heb je ooit iets vervelends meegemaakt? Jos: “Het is weleens gebeurd dat ik iemand moest ophalen die er dan niet was. Dat is jammer.” Het is volgens Ella door een menselijk foutje ook wel voorgekomen dat twee chauffeurs aankwamen voor dezelfde klant. De telefoon van Jos rinkelt en een klant wil een afspraak maken voor een rit. Hij geeft zijn telefoon door aan Ella. “Dat mag dus niet, hè, je mag niet rechtstreeks een chauffeur bellen, maar je moet het algemene nummer van Automaatje bellen, en dan ook nog minimaal twee werkdagen van tevoren.” De chauffeurs vinden de waardering fijn, die de klanten uitspreken. Soms geven ze een fooi die groter is dan de rit kost. “Maar dat wil ik niet, hoor, dat neem ik niet aan”, zegt één van hen.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
