Gouden paar Marijke en Hennie Goorts heeft voldoende om handen: 'We gaan niet achter geraniums zitten'

Het gouden bruidspaar Marijke en Hennie Goorts-Scheerhoorn uit Dommelen maakt een zeer tevreden indruk. Alleen het weer ‘mag ietsje beter’, maar verder stralen ze geluk uit. Onder het genot van koffie vertellen ze over de eerste kus en het bruiloftsfeest van 8 en 9 maart aanstaande.

Het is druilerig weer in de Brouwerijdreef. Hennie maakt de voordeur open en loodst je onmiddellijk naar binnen. Zijn vrouw Marijke zit in een lekkere comfortabele stoel en de gastheer haalt koffie. Het echtpaar vindt het leuk om in de krant te komen, zeker omdat de dochter dat heeft gestimuleerd. Marijke: “Al is het maar voor de kleinkinderen. Onze dochter organiseert trouwens het feest. We weten niet wat, maar we moeten twee dagen vrijhouden. Het is gewoon een verrassing.” En ook de komst van de burgemeester vinden ze wel leuk. Hennie (73, geboren in Valkenswaard) en Marijke (70, geboren in Eindhoven) wonen met Moederdag veertig jaar in Dommelen. Ze hebben eerst drie jaar in de Bremlaan op een flatje gewoond, en daarna acht jaar in Aalst. “Dus in totaal wonen we 43 jaar in Valkenswaard”, zegt de bruid. Even gaat het over de vernieuwde straatweg, die niet heeft geleid tot langzamer rijden. “We zullen het de burgemeester laten zien hoe hard ze hier rijden.”

Formationdansen

Hennie groeit op in een gezin van zes kinderen, en is de oudste. Zijn hele arbeidzame leven is hij automonteur geweest. Bij Marijke thuis zijn elf kinderen en zit zij ongeveer in het midden. Zij komt uit de zorg, eerst in Eindhoven en later in Valkenswaard. Natuurlijk rijst de vraag hoe het echtpaar elkaar heeft leren kennen. Beiden lachen. “Ik weet nog waar ik mijn eerste kus gehad heb!”, schalt Marijke door de kamer. Hennie: “We hebben elkaar leren kennen bij dansschool Gerard Need. Je had een school in de Biesterdwarsweg en een in de Mauritsstraat. Tijdens het stijldansen in de Biesterdwarsweg hebben we elkaar voor het eerst ontmoet.” Marijke: “En de eerste kus kreeg ik bij de boom aan de Mauritsstraat. Die boom heeft het niet overleefd.”

Marijke en Hennie doen in die tijd formationdansen: met acht paren tegelijk stijldansen om op meerdere plaatsen hun kunsten te vertonen. Zij in een wijde tule jurk met strak bovenlijfje en hij in smoking. “Die jurk heb ik nog steeds, maar daar pas ik niet meer in.”

De verkeringstijd mondt uit in het burgerlijk huwelijk op 8 maart 1974 in het stadhuis van Eindhoven. Een kerkelijk huwelijk zit er niet in, want volgens Marijke konden toen twee verschillende geloven niet op één kussen. De bruiloft wordt gevierd in de Old Dutch, met een receptie, een fotosessie, een koffietafel en een feest. “Toen gingen bruid en bruidegom nog vóór twaalven weg. Achteraf dacht ik: ik had best wel willen dóórfeesten”, zegt Marijke lachend. In een fotoalbum treffen ze onlangs nog een krantenknipsel aan dat ze getrouwd zijn en de rekening van de gemeente van die dag. Uit het huwelijk worden twee kinderen geboren: Ronald en Linda. De dochter heeft twee kinderen: Sofie en Bart. Uiteraard staan de foto’s van de twee kleinkinderen op de kast.

Auto’s en ouderen

Zodra zoon Ronald geboren wordt kan Hennie via zijn werk regelen dat het gezinnetje naar de Hutdijk in Aalst kan verhuizen. Automonteur Hennie werkt altijd met tevredenheid in de garage, al moet hij vanwege rugklachten eerder stoppen. “Onder de motorkap werken gebeurt altijd met je benen tegen de gril, en onder de auto werken is altijd met een holle rug”, zo klinkt het. Marijke heeft 45 jaar ouderenzorg achter de kiezen en vindt het zo fijn, dat ze na haar pensioen toch nog wekelijks een ochtend als vrijwilliger op dezelfde afdeling werkt als waar ze vroeger was; op De Bogen.

Het gouden paar is niet van plan om achter de geraniums te gaan zitten. De bruidegom: “We zijn erg vaak op vakantie geweest. Met de caravan naar het buitenland: Oostenrijk, Duitsland en Italië. Verschillende keren zijn we ook met het vliegtuig naar Griekenland gevlogen. De laatste jaren gaan we mee met busreizen, naar Griekenland, Kroatië en Portugal.” De agenda van de familie Goorts is rijkelijk gevuld. Twee dagen in de week oppassen bij de kleinkinderen, Marijke gaat drie keer per week sporten, helpt een dag per week bij de zoon en op vrijdag is ze dus te vinden op De Bogen. Op zondagmiddag wordt er in Eindhoven bij de zus van Marijke koffiegedronken en een borreltje. “Dat is ontstaan tijdens de coronatijd”, aldus Marijke. Hennie kijkt op tv graag naar sport- en autoprogramma’s, zoals Alaska. En natuurlijk wordt Max Verstappen op de voet gevolgd. “Vroeger heb ik gevoetbald : bij De Pelikaan en nadien zomeravondvoetbal bij de Rabobank. En nu doe ik aan fitness. En eens per week doe ik wat mantelzorg bij mijn broer.” In huize Goorts zijn legpuzzels; ook een overblijfsel uit de coronatijd.

Pertisau

Fietsen is zeer wel aan het bruidspaar besteed, soms ’n hele week. Dan gaan ze van hotel naar hotel. Marijke: “Straks gaan we weer naar Zeeland, en altijd met mijn zus en haar man. Twee jaar terug zijn we nog rond het IJsselmeer gefietst, en vorig jaar vanuit Sneek en ook ’n keer gestart in Nunspeet.” Langlaufen in het Oostenrijkse Pertisau hebben Marijke en Hannie vijfentwintig jaar gedaan. “Bezige bijtjes zijn wij; je moet aan de gang blijven”, volgens Marijke. Op de vraag welke gebeurtenis in hun huwelijk als eerst opborrelt, noemt Marijke de reis naar Rome. “Daar moet iedereen geweest zijn. Maar kinderen krijgen is het allermooiste wat er is, natuurlijk.” Vijfendertig jaar lang bezoeken ze de diverse kerstmarkten in Duitsland, tussen Düsseldorf en Berlijn.

Hoe houdt een echtpaar het vol om vijftig jaar bij elkaar te blijven? Marijke: ”Geven en nemen, zeg ik altijd. Je eigen ding blijven doen en elkaar vrijheid geven. Wij vinden dat niet moeilijk.”

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android