Peter Dollekens zei caféleven in Valkenswaard vaarwel voor Thailand

In het vierde deel van de serie over Valkenswaardenaren in het buitenland is Peter Dollekens aan het woord. Hij woont op het adres 29/4 Meung ngern road, Patong Beach, 83150 Phuket, Thailand. Horecaman Peter denkt dat Valkenswaard zich opnieuw op de kaart moet zetten nu er geen doorgaand verkeer meer door de kern komt vanwege de nieuwe N69.

Vanaf zijn geboorte in 1962 tot zijn emigreren in 2006 woont Peter op De Smelen in Valkenswaard. “Ik heb wel een aantal keren in het buitenland gewerkt en studeerde in Heerlen”, voegt hij eraan toe. Op de vraag waarom hij kiest voor Thailand, is zijn antwoord: “Mijn vakanties besteedde ik in Thailand waar ik eigenlijk vroeger nooit naar toe wilde vanwege de toch wel bedenkelijke reputatie. Na mijn eerste vakantie was ik echter al verkocht. Om te beginnen vanwege het prachtige weer. Ik was nooit een liefhebber geweest van sneeuw en kou; in Phuket is het nóóit kouder dan 25 graden. De vriendelijke mensen en de Aziatische mentaliteit bevielen me meteen. Respect, vriendelijkheid en vanuit het Boeddhistisch geloof is de mentaliteit hier een groot verschil met het hedendaagse Europa.”

Weinig toekomstperspectief
De moderne infrastructuur, de mogelijkheid om er te leven en te wonen spreken Peter ook aan. Hier kun je volgens hem leven op een Europees niveau, maar wel altijd onder de zon. “Eten, drinken, winkels, uitgaan; alles is voorradig. Het leven is hier relatief goedkoop,” zegt hij en vervolgt: “Thailand is een totaal ander land en veel dingen lopen nog ver achter met Nederland. Moderne technologie is hier wel voorhanden, maar de meeste inwoners zijn arm. Er is een kleine hogere klasse, nauwelijks een middenklasse en een grote lagere klasse die arm is, matig opgeleid is en weinig toekomstperspectief heeft. Toch hebben de mensen altijd nog een goed humeur en elke morgen verschijnen ze weer fris gewassen op hun werk. Ze willen wel vooruit, werken en geld verdienen.” Thaien vinden het volgens Peter fijn als er een leider is die het voortouw neemt. Ze werken graag met je samen en respecteren je zeker als leider als je ze wilt helpen en met respect behandelt. “Leidinggeven gaat hier wel iets anders; hier draait veel om respect en dat krijg je niet door hard te roepen of te vloeken en te tieren. Probeer ze te helpen en ze iets te leren en je bent hun voorbeeld. Ik sta er vaak van te kijken hoe de Thaien ons accepteren. We hebben meer geld, we hebben de betere banen hier, spreken de taal niet of nauwelijks (ik spreek eenvoudig Thais, maar kan het niet lezen of schrijven) en vertellen hun ook nog wat ze moeten doen. Probeer je dit eens voor te stellen in Nederland.”

Tijd in Valkenswaard
In Valkenswaard runde Peter bijna twintig jaar bar de Orient Express, gelegen aan de Luikerweg. Sinds 1962 wordt volgens Peter de smederij en fietsonderhoudswinkel omgebouwd tot café met namen als de Admiraal, de Eurobar 69 en later gewoon Eurobar. Een groot deel van die tijd werkt hij doordeweeks ook nog in andere horecazaken. “Na de hotelschool in Heerlen ben ik via Zwitserland en Luxemburg weer teruggekomen in Nederland. Via Sporthuis Centrum (het huidige Center Parcs) ben ik gaan werken voor de Karpendonkse Hoeve en voor van Eeghem Catering. Mijn wens voor een eigen zaak was groot. Op mijn 25e begon ik mijn eigen cafeetje dat in twintig jaar uitgroeide naar een bar waar half Valkenswaard wel eens binnen is geweest of veel tijd heeft versleten.”
Meteen na de verkoop van zijn bar verkiest Peter het relaxte leven van Thailand, al duurt dat maar even, want snel daarna wordt hij hotelmanager. “Na ruim twee jaar toch maar weer een eigen hotelletje begonnen en dat heb ik net voor de coronacrisis af kunnen sluiten. Nu is het wel mooi geweest.”

Scouting
Wat mis ik aan Valkenswaard? Om te beginnen volg ik Valkenswaard en ook Nederland nog goed. Ik kijk dagelijks het NOS Journaal en lees het Eindhovens Dagblad. Verder krijg je via de social media nog van alles door wat er gebeurt en heb ik natuurlijk nog steeds familie, vrienden en kennissen. Ik ben er geboren en getogen en via de Orient Express was ik natuurlijk overal bij betrokken. Carnaval, kermis, zomeravondfeesten, Bloemencorso; noem het maar op. Maar ook het vereningsleven; zelf was ik jaren bij de scouting, iets waar ik graag aan terugdenk. De sociale betrokkenheid is in Thailand natuurlijk toch veel anders. Je blijft hier toch een buitenlander en je hebt een andere kennissenkring dan in je eigen land.” De laatste keer dat Peter Valkenswaard bezocht was vanwege het overlijden van zijn vader, negen jaar geleden.

Vanaf die tijd is er minder behoefte om naar Valkenswaard te komen. “Het is altijd wel erg leuk om alles en iedereen nog een keer te zien, maar iedereen heeft zijn eigen leven en daar kom jij dan weer dwars doorheen gecrossd. Als ik in Nederland kom, ben ik ook een beetje onthand; ik heb geen auto, geen fiets, mijn (Thaise) telefoon werkt niet als normaal; alles is anders. En dan dat koude weer... Wat ben ik dan blij als ik weer thuis ben in Phuket.” Wekelijks heeft hij contact met een aantal mensen via FaceTime.

Zomeravondfeesten
Peter is dankbaar dat hij zijn bar in Valkenswaard heeft kunnen runnen. “Daardoor had ik twintig jaar een geweldige tijd. Het was een toptijd met een drukte van jewelste. Ik heb wel begrepen dat het tegenwoordig zo moeilijk is geworden om een gezellig evenement te organiseren in het centrum. Dat is natuurlijk wel jammer. In de beste jaren van het zomeravondfeest waren dit toch wel evenementen waar mensen van heinde en verre voor kwamen en waar massa’s mensen uit Valkenswaard zelf voor warm liepen.” Hij is ook dankbaar dat hij door zijn harde werken in de Orient Express nu in het mooie Thailand kan vertoeven.

N69
De perikelen rond de N69 volgt Peter op de voet. “De weg die Valkenswaard in tweeën deelde maar die ook veel nieuwe en nieuwsgierige mensen deed stoppen om een rondje Valkenswaard te doen. Ik denk dat Valkenswaard zichzelf opnieuw in de schijnwerpers moet zetten nu deze verkeersstroom door het centrum opdroogt. Natuurlijk is het een enorme vooruitgang dat die stank en herrie weg is en Valkenswaard er een prachtig nieuwe ingerichte markt voor terugkrijgt. Nu maar zorgen dat Valkenswaard geen suffe slaapstad wordt.”

Hij besluit het interview met de opmerking: Je hebt maar één geboortedorp, maar één hometown en dat is en blijft natuurlijk altijd Valkenswaard, maar tot op heden vind ik het prima dat ik er de laatste jaren niet woon en verblijf.”

Reacties op dit verhaal zijn welkom bij Peter Dollekens welkom, via Facebook of via p.dollekens@hotmail.com

Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android