'Burgerdetectives' Joop Donkers en Sander Meyer publiceren een vierluik over wat er bekend is over de DNA-vondst na de moord op Wies Hensen in Budel. Zij werd 35 jaar geleden dood gevonden in Dommelen.
Hieronder lees je deel 1 van het vierluik, geschreven door Joop en Sander.
“In 2024 was er weer ongekend veel aandacht voor de onopgeloste moord op Wies Hensen. Op 29 augustus was het precies 35 jaar geleden dat Wies een avondje kermis moest bekopen met de dood. Nu de Peter R. de Vries Foundation 100.000 euro uitlooft voor de gouden tip in deze zaak, blijft de hoop levend dat mensen gaan praten. Voor ons reden om deze website ook in 2025 in de lucht te houden.
We doen dat vanuit de overtuiging dat er mensen zijn die meer weten. Die misschien wel precies weten wat er is gebeurd. Of zelfs met naam en toenaam weten wie het heeft gedaan. Maar die bang zijn om te praten of die loyaal zijn aan de dader(s).
Onze vraag aan hen: is daar anno 2025 nog steeds reden toe? Besef dat je met jouw zwijgen wel heel eenzijdig kiest voor de dader en niet voor het slachtoffer. Is het na zoveel jaar niet eens tijd dat de familie van Wies eindelijk weet wat er is gebeurd met hun jongste zusje en tante?
Eén ding is zeker: het zwijgen gaat de dader uiteindelijk niet helpen. In 2019 keek het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) met nieuwe technieken naar het sporenmateriaal dat op het lichaam en de kleding van Wies werd aangetroffen. Op meerdere plekken op het lichaam en de kleding van Wies trof het NFI het DNA aan van een man.
Gezien de plekken waarop dat DNA is aangetroffen, spreekt de politie van een daderprofiel. In de vierdelige podcastserie over de zaak Wies Hensen merkt forensisch rechercheur Karin de Vos in 2021 bovendien op dat de politie ‘nog iets achter de hand heeft, misschien wel het DNA van een tweede man’. Het lijkt er op dat er DNA is gevonden van twee mannen.
Het rechercheteam heeft dus in haar zoektocht een DNA-daderprofiel in handen. De vraag is wáár op het lichaam of de kleding dat DNA is aangetroffen. Vera, de tweelingzus van Wies, vertelde in augustus 2021 aan journalisten Chiel Timmermans en Bart-Jan van Rooij van het Eindhovens Dagblad ‘dat er bloeddruppels zijn aangetroffen op de sok, hand en achterkant van de broek’.
De vraag is of DNA op die drie plekken voldoende is om te kunnen spreken van een DNA-daderprofiel. Wies Hensen is vanuit een auto of busje gedumpt in een droge sloot langs de Loonderweg in Dommelen. De mannen die dat gedaan hebben, moeten daarbij ook haar kleding en lichaam hebben aangeraakt. DNA op die plekken zegt dat ze erbij betrokken waren, maar ze kunnen niet zomaar ook als de moordenaar(s) aangemerkt worden.
We gaan er, gezagsgetrouw als we zijn, maar van uit dat politie en justitie op diezelfde lijn zitten. Dat maakt dan wel nieuwsgierig naar de plek waarop wél DNA is aangetroffen dat bestempeld kan worden als dader-DNA.
In dat licht is het relevant dat de politie vanaf het begin naar buiten bracht rekening te houden met een seksueel motief, daarbij opmerkend dat Wies niet is verkracht. Gebaseerd op serieuze tips die bij ons binnenkwamen, is het denkbaar dat Wies, vrijwillig of gedwongen, orale seks heeft gehad met in ieder geval een man wiens DNA in haar mond of keel is achtergebleven. In dat geval zou men natuurlijk wél met recht kunnen spreken van een daderprofiel.
Tipgevers suggereren dat daar nog meer mannen bij waren. Slechts één van die mannen is in juridische zin de dader. De andere man(nen) kan of kunnen waarschijnlijk geen moord of doodslag ten laste worden gelegd. Voor de man wiens DNA in de mond of keel van Wies is achtergebleven, gelden andere wetten. Die man heeft in ieder geval heel wat uit te leggen. Ook de tweede man van wie DNA is aangetroffen, heeft iets uit te leggen. Wie zou bijvoorbeeld niet willen weten waarom deze man al 35 jaar zwijgt?
Het spreekt voor zich dat het DNA-daderprofiel door de DNA-databanken werd gehaald. Niet alleen in Nederland, maar ook in Duitsland en België. Helaas kwam dat DNA niet in een van die databanken voor. Het betekent dat de moordenaar van Wies niet eerder voor een zwaar delict is veroordeeld.
Wat belangrijk is, is dat de Nederlandse databank voortdurend wordt aangevuld met nieuwe DNA-profielen van mannen die veroordeeld zijn voor een zwaar delict. Het NFI haalt het DNA-daderprofiel om de twee jaar opnieuw door de databank. Kortom: het is een kwestie van tijd, maar vroeg of laat zal er een match komen.
In de volgende delen van dit vierluik zoomen we in op de vraag hoe de dader dankzij zijn achtergelaten DNA opgespoord kan worden. We doen dat samen met Els Leijs. Als dé familiedetective van Nederland zocht ze jarenlang, onder meer voor het tv-programma Spoorloos, naar familieleden van mensen.
Volgende week kijken we naar de grote DNA-verwantschapsonderzoeken in de zaken Nicky Verstappen, Marianne Vaatstra en Milica van Doorn. Drie onderzoeken waarin de daders ook na lange tijd nog gevonden werden. In al deze zaken zocht justitie de dader in de omgeving van de plaats delict.
De week daarna focussen we op de mogelijkheid gebruik te maken van internationale DNA-databanken. Momenteel loopt in Noord-Limburg een pilot met deze aanpak. Zou het niet logisch zijn als de zaak-Wies Hensen ook aan die pilot mee mag doen?
Over vier weken sluiten we dit vierluik af.”
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android