Het Openbaar Ministerie in Oost-Brabant is blij met het burgerinitiatief dat justitie oproept om nieuw DNA-onderzoek op te starten naar de moordenaar van Wies Hensen. Volgens forensisch rechercheur Carina van Leeuwen zijn de technieken van zo'n DNA-onderzoek tegenwoordig veel verfijnder, waardoor de moordenaar van Wies zelfs na 36 jaar nog veroordeeld zou kunnen worden. "Aan een huidcel heb je genoeg."
Wies werd voor het laatst gezien in augustus 1989 op de kermis in Budel in 1989. Een dag later werd ze levenloos gevonden in een sloot in Dommelen. Ze was naakt, om haar heen lagen haar spijkerbroek, leren bodywarmer en één laars. De linkerlaars ontbreekt. De moord is 36 jaar na dato nog altijd niet opgelost.
Het burgerinitiatief wieshensen.nl riep justitie afgelopen weekend op om nieuw DNA-onderzoek op te starten naar de moordenaar van Wies.
"Het onderzoek naar haar dood heeft ons nooit losgelaten en we zijn ervan overtuigd dat er mensen zijn die meer weten en dit niet eerder gedeeld hebben met de politie", zegt het OM.
Volgens Van Leeuwen bestaat er zeker een kans dat de dader gevonden kan worden met DNA-onderzoek, juist in deze tijd. "Als er destijds een goed dader-DNA-profiel is gevonden, dan kun je ook na een aantal jaar een dader opsporen. Zeker met de nieuwe technieken die tegenwoordig veel verfijnder zijn dan 36 jaar geleden", vertelt Van Leeuwen.
"Bij wijze van spreken heb je nu genoeg aan een huidcel, terwijl je vroeger een bloedvlek ter grootte van een twee euromunt moest hebben", legt de rechercheur uit.
Het DNA-spoor van de dader wordt opgeslagen in de databank voor strafzaken van justitie. Met verschillende soorten DNA-onderzoek kan vervolgens gezocht worden naar verwanten van de dader. "Dan kijken forensisch rechercheurs in de databank van justitie of er familieleden aanwezig zijn van de donor van het DNA-profiel."
Een andere vorm van verwantschapsonderzoek is nog grootschaliger. "Dan vraagt de politie, uiteraard met een goede reden, aan alle mannen binnen een bepaalde postcode of zij vrijwillig DNA willen afstaan", legt Van Leeuwen uit.
In een soortgelijke zaak, namelijk de moord op Nicky Verstappen, bleek zo'n DNA-onderzoek erg succesvol en werd de dader na 22 jaar alsnog veroordeeld.
Een andere vorm van verwantschapsonderzoek is het vergelijken van dader-DNA met DNA uit internationale databanken. "Met deze databanken draait een proef bij justitie, als die is afgerond horen we of dit onderzoek altijd ingezet mag worden", zegt de rechercheur.
Als via verwantschapsonderzoek alsnog een dader wordt opgespoord én deze dader nog leeft, want dat is bij cold cases ook maar de vraag, dan kan een dader in sommige gevallen nog veroordeeld worden.
"Het verjaringstermijn voor moord is 1989. Alle moorden die daarvoor zijn gepleegd, zijn verjaard", zegt Van Leeuwen. In de zaak van Wies Hensen, die in 1989 vermoord werd, kan een dader dus nog veroordeeld worden.
Ook als moord niet bewezen kan worden, geldt er geen verjaringstermijn voor misdrijven zoals doodslag, verkrachting en mensenhandel waarvoor een straf van twaalf jaar of hoger wordt gegeven.
Het Openbaar Ministerie kan nog niet zeggen of het nieuwe DNA-onderzoek in de zaak van Wies Hensen er gaat komen. Over zo'n beslissing gaat een officier van justitie. Het Nederlands Forensisch Instituut voert zo'n onderzoek vervolgens uit.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android