Bakkersechtpaar Martien en Marijke Brugmans 50 jaar getrouwd: 'Het is geven en nemen'
Vijftig jaar geleden: op 29 augustus 1972 treden Marijke Heesakkers en Martien Brugmans in Weert in het huwelijk. Ze trekken naar Valkenswaard, huren er een bakkerij (dat Bakkerij Martin wordt) aan de Leenderweg, worden snel daarna eigenaar en bouwen de bakkerij uit tot een schitterend complex van drie winkels. Drie kinderen worden geboren en zes kleinkinderen. Op zondag 2 oktober vieren ze feest.
De woonkamer is gezellig ingericht. Aan de muur enkele fraaie schilderstukken die Marijke zelf gemaakt heeft. Het gesprek met het gouden paar begint met de vraag hoe zij aan hun eerste doopnaam zijn gekomen; Martinus en Maria. Van de ouders? Grootouders? Peetouders? Ze moeten het antwoord schuldig blijven. Martien ziet het levenslicht in 1948 in Son en Breugel, als jongste van tien kinderen en drie jaar later, in 1951, wordt Marijke geboren en zij groeit op met vier broers. “Mijn vader was verzekeringsagent”, zo vertelt Marijke. “Daarom hadden we al vroeg telefoon en de hele buurt kwam bij ons bellen.” Na haar lagere school moet ze van haar ouders gaan werken en ze komt terecht in stoffenzaak Het Witte Huis in Weert. “Liever was ik kinderverzorgster geworden, maar dat mocht niet.”
Martien volgt de Lagere Technische School en hij krijgt het advies om timmerman te worden, want hij behaalt goede resultaten. “Maar ik wilde per sé bakker worden”, aldus de gastheer. “Ik wilde bovendien zelfstandige worden.”
Net een vleeskeuring
Al snel gaat hij dansen, in Nederweert. Meestal stonden de jongens in een lange rij aan één kant van de danszaal en de meisjes ook in een rij langs een andere kant. Marijke: “Voordat we begonnen, moesten de jongens langs de meisjesrij lopen om iemand uit te zoeken. Ik vond het vreselijk, net een vleeskeuring.” Eén van de meisjes is Marijke, die overigens steeds door haar broer gebracht moest worden. Je kon dansen op zaterdag- en zondagavond. Op Hemelvaartsdag (18 april) krijgen ze een oogje op elkaar en Martien zegt haar: “De wereld is klein; misschien komen we elkaar nog wel tegen.” terwijl ze de volgende avond al samen dansen met orkestmuziek van de Heikrekels en Corrie Konings. De twee hebben anderhalf jaar verkering en in die tijd bakt Martien in Son. “Als er brand was in het dorp, moest ik vaak op het fietske naar het kleine gemeentehuis om een glaasje in te slaan en op de knop te drukken. Dan ging het alarm af, dat op het raadhuis stond of op de toren.”
Eén keer blijven slapen
Aan de Leenderweg in Valkenswaard komt de bakkerij van Schellens te huur en Martien stapt over. “Het was een bakker die niet ventte, alleen bakte. De supermarkten hadden toen nog geen brood, zoals nu. Het was een winkeltje, een kamer en een achterkamer en daarachter de bakkerij.” Marijke gaat op zaterdag meehelpen, ze heeft immers ervaring in een winkel. “Op 1 maart ben ik begonnen en in augustus zijn we getrouwd”, weet Marijke te vertellen. “Eén keer ben ik blijven slapen, want Martien had een bloedvergiftiging en hij vertelde me precies wat ik moest doen om het brood te bakken.” Langzamerhand wordt de winkel verbeterd en uitgebreid. Uiteindelijk worden op die plek drie winkels gerealiseerd met hulp van de broer van Martien, die meubelmaker was.
In 1973, 1977 en 1981 worden de dochter en twee zoons geboren en Marijke zorgt voor de opvoeding. Daarnaast blijft ze haar man ondersteunen. Enkele jaren wonen ze in Borkel, maar daarna verhuizen ze weer terug en gaan weer boven de bakkerij wonen.
Paasbroodjes in de vorm van konijntjes
De winkel is een groot succes. De baten overstijgen ruimschoots de kosten. Martien: “Zo waren wij de eersten die paasbroodjes maakten in de vorm van konijntjes. Dat was een enorm succes en we konden ze niet aangesleept krijgen uit onze bakkerij.” Boven de drie winkels wordt een aantal appartementen gebouwd en Marijke en Martien kunnen in 1986 de grond achter de bakkerij kopen, die voorheen bij de villa hoorde, op de hoek met de Bakkerstraat. Daar bouwen zij hun nieuwe pand en zo’n vijf jaar geleden stopt Martien en geeft de deegrol over aan zijn zoon, Stefan. Zo gaf Valkenswaard24 in de afgelopen jaren de voornaam in chocoladeletters weg, gesponsord door bakkerij Martin.
Huwelijksreis gaat mis
Terugkijkend op hun huwelijksperiode constateren ze allebei dat ze het weer zouden doen. “Met de huwelijksreis ging het wel mis. We gingen samen naar Altenahr. Maar na één dag wilde ik al weer terug naar huis, naar de bakkerij. Er moest daar nog zó veel gebeuren”, zegt Martien enigszins verontschuldigend. En ze moeten er allebei hartelijk om lachen. Gelukkig is het allemaal ten goede gekeerd; Marijke en Martien zijn nadien naar Afrika, Amerika, Maleisië, IJsland en Alaska gereisd. Al 47 jaar gaan ze op wintersport. Bovendien is Martien altijd graag klusser geweest in huis en in de bakkerij. Marijke is lid van Voetje voor Voetje, ze schildert en doet scrappen. “En natuurlijk pas ik op de kleinkinderen”, zegt ze glunderend. Steevast elke zaterdag zijn de drie kinderen met hun gezin ‘op den eet’ bij oma en opa. Elke week weer een groot feest voor het gouden bruidspaar.
Feest
Om het vijftigjarig huwelijk te bezegelen viert het echtpaar feest met de familie, vrienden en bekenden op 2 oktober. “En als de gasten iets willen geven, stellen we een envelopje voor, ten bate van de kinderambulance,” zo heeft het gouden paar in de trouwkaart vermeld.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
