Vico Sweere maakt van corso zijn levenswerk: 'Mensen in Valkenswaard hebben corsokoorts'
Om op 15 september 2024 het jaarlijkse bloemencorso weer te kunnen laten plaatsvinden, zijn veel vrijwilligers nodig. Wat er allemaal bij komt kijken, vertelt Vico Sweere van Buurtschap Stadsebergen.
Het hek aan de Warande staat een beetje open. Je kunt er met de fiets nét door. Dan lijkt het wel of je in de haven belandt: een grote betonnen vlakte met zeecontainers, hier en daar liggen wat wanordelijk materialen, stapels ijzerwerk, wielen, assen en plastic tuinmeubels. Met ook nog een massa tempex en enkele grijze afvalcontainers stap je de wereld van het bloemencorso binnen: de opslag- en werkplaats van Buurtschap Stadsebergen. Van de grijze zeecontainer staat een deur open, en binnen is voorzitter Vico Sweere bezig met koffiezetten. In de container is een fraai keukentje, zijn kasten met allerlei materialen en heel veel gereedschap, lasmaskers, staalkabels, verlengsnoeren, bakjes met moeren en bouten en elektromotoren. In een bekertje van Defensie met de tekst Samen Sterk! tapt de voorzitter van de corsogroep zwarte koffie. “De filter was dubbelgeslagen”, zegt hij bezorgd.
Over gehuisd
“Onlangs hebben de we deze container voorzien van kasten en daarna weer helemaal ingeruimd. In de andere container zit alles voor de tent.” Vico trekt hier en daar een bak naar voren en opent een kastdeur. Hij legt uit waar het ijzerwerk allemaal voor dient dat buiten ligt opgeslagen. Het blijkt dat de gemeente het werkterrein heeft aangelegd voor de collega’s van buurtschap Crescendo. Zij zijn inmiddels verhuisd en Stadsebergen is tijdens corona van de overkant van het pad naar hier gekomen. “Daarom hebben we riolering, een waterput, een verhard terrein en daar de meterkast. Een buitenwastafel hebben we aangelegd om handen te wassen en om plak te maken voor papier maché. We prijzen ons gelukkig met zo’n mooie bouwplaats.”
Op het buitenterrein staat een container met metalen. “We sparen het hele jaar stroomkabels, koper, aluminium, zink en ijzer, want dat levert geld op, wat we heel hard nodig hebben”, aldus Vico (66). “Ons opa was vroeger voorzitter van het Bloemencorso, onze pa is er toen via hem ingerold, en ik later ook. Ik heb een foto van mezelf in de kinderwagen, terwijl ons moeder aan het prikken is.” Dan wendt het gesprek zich richting de jaarlijkse werkzaamheden om de bloemenoptocht te kunnen realiseren. “Ik ben er het hele jaar mee bezig. Vooral aan de jeugdgroep -van zes tot veertien jaar- wordt veel energie en tijd besteed. Zij bouwen hun eigen wagen, hier op het terrein. Later stromen ze door naar de volwassenen.” Na de bekendmaking van het thema begint de ontwerpgroep te brainstormen. In januari is er een startersbijeenkomst en wil ik weten waar we aan beginnen. Er is een vergadering met de vaste bouwers om te zien wat ze willen, wat constructief nodig is en wat voor bewegingen ze erbij willen. “De ontwerper doet voorstellen en de bouwgroep probeert die ideeën in overleg te realiseren.”
Iedere week plukken
Vico -van origine machinebankwerker- laat een foto zien van het ontwerp voor dit jaar: een zwanenridder: een boot, een zwaan, de ridder er op, peddels, bazuinen en figuranten op de wagen. Dan wordt gekeken of het budget het toelaat. “Met scharrelen komen we vaak ’n heel eind”, zo klinkt het. Maar het gaat ook om bloemen. Hoe zit dat? “Ik doe al jaren met iemand het bloemenveld. Daar ben je het hele jaar mee bezig. Als een dahlia eenmaal bloeit, moet je iedere week plukken, met vrijwilligers. Je plukt namelijk niet alleen bloemen voor je eigen wagen, maar je levert tijdens meerdere plukken ook voor andere corso’s, zoals voor Zundert, Sint-Jansklooster, Lichtenvoorde en Vollenhove. Dat levert weer geld op. Met een goed bloemenveld heb je je eigen bloemen voor niks.”
Na het plukken moeten al die knollen de grond uit. Dat kun je niet alleen, daar zijn mensen voor nodig. In de opslag worden ze regelmatig gecontroleerd. “Vorige maand hebben we de knollen gescheurd. Een dahliaknol kun je in twee of drie stukken verdelen, dan heb je twee of drie knollen en hoef je minder bij te kopen.” Zodra de grond is geploegd heeft Vico een veldindeling: de eerste twee rijen worden de gele, dan komen de zwarte enzovoort. Met vieren worden touwen gespannen waar de knollen langs komen te staan. Het veld wordt aangeharkt en in één avond zitten er bijna 4500 knollen in de grond. Schoffelen wordt de volgende activiteit die ook heel voornaam is. Er komt een vaste schoffelavond per week, maar als iemand graag op een ander moment komt, is dat ook prima. De schoffelaars staan onderling via een app in contact.
Er zijn ook mensen nodig om de kop van de planten te verwijderen: te toppen, voor meer bloemen aan één stengel. Vico: “Half augustus is dan de eerste pluk voor Sint-Jansklooster, er komen dan meerdere plukkers helpen en wordt het steeds drukker. Wij zelf krijgen ook bloemen uit Zundert, Sint-Jansklooster en zo meer. Wij plukken voor onszelf donderdag 12 september, ’s avonds gaan we al prikken, op de moeilijkste plekken van de wagen, ook afhankelijk van de kleuren die we zelf hebben. Het prikken van de bloemen is erg arbeidsintensief, dus we hebben dan veel volk nodig. We hebben zo’n vierhonderd kisten bloemen die op donderdag, vrijdag en zaterdag geprikt moeten worden.”
Meld je aan
Iedereen -jong en oud- wordt uitgenodigd om mee te helpen om het corso weer tot een succes te maken. Zeker op het bloemenveld. “Hulp met de tent opzetten, op het bloemenveld, meebouwen, papier plakken, in het prikweekend helpen: iedere buurtschap heeft daar behoefte aan. Wij ook.” Heb je als man of vrouw of als jongere of als kind interesse? Neem contact op met één van de buurtschappen of stap binnenkort één van de corsotenten binnen. Of neem contact op met Vico Sweere: 06-11133936 of vico.sweere@telenet.be
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
