Van Oostenrijkse polka tot carnavalslied Striepersgat
Dit weekend is het halfvasten en denken we met enige weemoed aan het afgeblazen carnavalsfeest. Alle reden dus voor een positief verhaal: over het ontstaan van het Striepersgatse carnavalslied Cigar City.
Daarvoor komen we voor de derde keer deze maand terecht bij de familie Rietra. Jacques, van de Venbergse Watermolen: “Rond nieuwjaar waren de vaste horecaklanten gewend om een hebbedingetje te krijgen of een consumptie. Ons vader had een goede kameraad, Jan Swinkels. Samen met hem had hij altijd goede ideeën. Als nieuwjaarsgeschenk wilden ze in 1972 iets origineels doen.” Samen met Harrie Louwers werken ze het idee uit voor 500 handdoeken met ingeweven spreuk. “Ons vader maakte de tekst en Jan en Harrie zouden bij elke zin een tekening ontwerpen. Er stond op: ‘1973 Venbergen de meule, zo fris als een veule, zo hip als ‘nen bok, komde gij ok?’ Uitgebracht in twee kleuren: blauw-wit en rood-wit. Dat sloeg in als een bom! Later is er nog eens een grote hoeveelheid bijgemaakt en uitgedeeld.”
Najaar 1973: Jacques en Jan spreken over het succes van de handdoeken en opperen het idee om een singeltje met Oostenrijkse muziek uit te brengen als presentje. Jacques Jr.: “Mijn vader vond als echte Oostenrijkganger dat er wel meer accent op de muziek dan op de Venbergse Watermolen gelegd moest worden. “Ik heb al iets in mijn kop zitten. Op een LP heb ik een geschikt nummer”, zou hij gezegd hebben. Later meldt Herbert Sonnerer van het muziekorkest uit Schwoich: de originele titel is Urlaubsschein, du bist die schönste aller Scheine, een Polka van Jaroslav Jankovec. Volgens Herbert geen echte Tirolermuziek maar meer Egerländer-stijl.
Nieuw nieuwjaarsgeschenkje
De plaat wordt opgezet en de twee mannen worden enthousiast. In die tijd is Jan Joosten van supermarkt ’t Sprengertje, drummer van orkest Die Lustigen Dorfsfreunde uit Neerkant/Meijel, dat regelmatig op het terras bij de molen speelt. Jacques vraagt hem of het orkest het Oostenrijkse nummer Urlaubsschein zou willen inspelen voor de microfoon als nieuwjaarsgeschenkje. “Dan ga ik kijken of ik het kan uitbrengen bij Johnny Hoes Telstar.” Bij een goed glas trappist ontstaat een tekst, kort en krachtig, om goed mee te kunnen zingen. Het lied krijgt de titel Cigar City en aan een carnavalskraker wordt totaal niet gedacht. Die Lustigen Dorfsfreunde studeert volgens Henk Verstappen van Neerkant onder leiding van Cor Jansen de muziek in en in Weert bij Telstar vinden de opnamen plaats. Door Johnny Hoes wordt Fred Limpens aangetrokken om de tekst te zingen. Rob Werson, Praeses van de Striepersgatse Hofkapel, weet dat de B-kant een ode is aan het dorp Schwoich, waar Valkenswaard zo mee bevriend is. Zodra het plaatje klaar is, moeten er minimaal 500 exemplaren gekocht worden en zo gebeurt het.
Behalve dat de single wordt verstrekt aan de vaste gasten van De Venbergse Watermolen, staan mensen met carnaval in een rij aan de deur, want men denkt: dat kan met carnaval wel eens een goede hit worden. “Mijn vader vond het wel een beetje gênant en minachtend om die Oostenrijkse muziek als zatlappenmuziek te benoemen”, zegt Jacques glimlachend. Intussen vinden meer muzikale uitwisselingen plaats. Vanuit Schwoich wordt gemeld dat de Tirolers meermalen naar Valkenswaard komen, vooral ook orkest Die lustigen Schwoicher. Hoogtepunt is in 1969 het bezoek van de muziekkapel met zangkoor en dansgroep. In 1988 nemen ze deel aan het Bloemencorso.
4000 extra exemplaren
In 1975 belt platenzaak Snuggere Shop van de Leenderweg en zegt: “Niet dat het mijn muziek is, maar ik word gek van de mensen die dat plaatje willen. Zou je het goed vinden dat ik een nieuwe oplage maak en jij wat procenten krijgt?” Jacques Rietra: “Onze pa vond het fijn en gaf toestemming. In totaal werden er 4000 bijgemaakt. Steeds na de kerstperiodes wilde iedereen dat plaatje. Ons vader heeft nooit gedacht dat het iets kon worden voor carnaval.”
Ook Gelkom Stereo, een zaak met witgoed en stereo-installaties, vraagt toestemming om het te her-uitgeven. Zo ontstaat een tweede uitgave. Op de ene staat de watermolen en op de hoes van 1975 het pension van de familie Payr, waar de familie Rietra vaak logeerde. Op de B-kanten Tirolerei en de Schneewalzer. Inmiddels draagt het muziekstuk bij de Bundesmuzikkapelle Schwoich de naam Zigarrenpolka.
Ereburger Schwoich
Voor alle inspanningen wordt Jacques Rietra benoemd tot ereburger van Schwoich. De huidige burgemeester Peter Payr van het Oostenrijkse dorpje laat weten: “Der Gemeinderat der Gemeinde Schwoich hat am 21.05.1979 beschlossen, Herrn Jaques Rietra für seine Verdienste um den Schwoicher Tourismus und die besondere Verbindung mit Holland, besonders mit der Gemeinde Valkenswaard, den Ehrenring der Gemeinde Schwoich ( goldener Wappenring mit Urkunde ) zu verleihen. Die Verleihung fand am 15.08.1979 statt. Besondere Verbindung mit Jaques Rietra hatte unser Wirt vom Gasthaus: Johann Neuwirt.”
Prachtig, hoe door Rietra’s initiatief een grammofoonplaatje wordt opgenomen waarvan de Oostenrijkse muziek nog jaarlijks door Valkenswaard klinkt.
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
